EDUARDO DE FILIPPO I JEGO TŁUMACZENIE BURZY WILLIAMA SZEKSPIRA
DOI:
https://doi.org/10.12775/TSP-W.2015.007Słowa kluczowe
tłumaczenie, Eduardo De Filippo, teatr, SzekspirAbstrakt
W drugiej połowie XX wieku włoski teatr zaczął na nowo odkrywać dorobek Williama Szekspira. We wspomnianym okresie jego dzieła doczekały się bowiem licznych przekładów na język włoski, były też wielokrotnie wystawiane na deskach włoskich teatrów, gdzie spotykały się zazwyczaj z entuzjastycznym przyjęciem. Również Eduardo De Filippo postanowił zmierzyć się z tłumaczeniem jednego z najwybitniejszych dramatów Szekspira zatytułowanym Burza. Językiem przekładu uczynił on XVII-wieczny dialekt neapolitański. Przetłumaczona sztuka została opublikowana w 1983 roku w tomie Scrittori tradotti da scrittori [Pisarze w tłumaczeniu pisarzy] oraz opatrzona autorską notą samego tłumacza, w której podaje on przyczyny wyboru utworu.Bibliografia
De Filippo E. (1984), La tempesta di William Shakespeare nella traduzione in napoletano di Eduardo De Filippo, Einaudi, Torino.
De Filippo E. (1986), Lezioni di teatro, Einaudi, Torino.
De Filippis S. (2002), Shakespeare e Eduardo: scrittura e riscrittura della ‘Tempesta’, in: A. Lombardo (a cura di), Shakespeare e in Novecento, Bulzoni, Roma, pp. 187– –206.
Del Sapio Garbero M. (a cura di) (2002), La traduzione di Amleto nella cultura europea, Marsilio, Venezia.
Fochi A. (2014), The Issue of Rhythm, Metre, Rhyme in Poet-Translators. Ungaretti, Montale and Shakespeare’s Sonnets, “InTRAlinea”, vol. 16.
Fortini F. (2003), Saggi ed epigrammi, I Meridiani, Mondadori, Milano.
Kott J. (2003), Shakespeare nostro contemporaneo, Feltrinelli, Milano.
Leonardi A. (2007), Tempeste. Eduardo incontra Shakespeare, Colonnese editore, Napoli.
Lombardo A. (1964), Shakespeare e la critica italiana, “Sipario. Rivista di teatro, scenografia, cinema. Numero doppio dedicato a Shakespeare in Italia”, 218, pp. 2–13.
Lombardo A. (2002), La grande conchiglia, Bulzoni, Roma.
Lombardo A. (2004), Eduardo e Shakespeare. Parole di voce e non d’inchiostro, Bulzoni, Roma.
Luppi L. (1984), L’erede di Shylock, da un’idea di Eduardo De Filippo, Einaudi, Torino.
Melchiori G. (a cura di) (1994), I drammi dialettici, vol. 3, in: Teatro completo di William Shakespeare, 9 voll., I Meridiani, Mondadori, Milano.
Shakespeare W. (1997), The Merchant of Venice, The Arden Shakespeare, London.
Shakespeare W. (1995), Antony and Cleopatra, The Arden Shakespeare, London.
Shakespeare W. (1999), The Tempest, The Arden Shakespeare, London.
Sapienza A. (2013), Dalla scena elisabettiana al teatro di figura: La Tempesta di Shakespeare nella traduzione di Eduardo De Filippo, “Testi e Linguaggi”, 7, pp. 363–374.
Staël-Holstein A. L. (1943), Sulla maniera e utilità delle traduzioni, in: E. Bellorini (a cura di), Discussioni e polemiche sul Romanticismo (1816–1826), vol. 1, Laterza, Bari, pp. 3–9.
Zvereva I. (2013), Per una storia della riflessione teorica sulla traduzione in Italia. La sfortuna di Shakespeare, “Enthymema”, IX, pp. 257–268.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 852
Liczba cytowań: 0
