Humani Generis & Evolution: A Report from the Archives
DOI:
https://doi.org/10.12775/SetF.2023.001Słowa kluczowe
Catholicism, anthropogenesis, monogenism, polygenism, Pius XIIAbstrakt
The opening of the archives for the pontificate of Pius XII makes it possible to see the history of the drafting of the encyclical Humani generis, the first document in which the universal magisterium of the Catholic Church addressed the question of evolution. Although its acknowledgment that the question of the evolutionary origin of the human body was, provisionally, theologically open generated no controversy at the drafting commission, the definitiveness of its reservations about monophyletic polygenism generated a disagreement resolved only by Pope Pius. An incident in 1955 reinforces these conclusions about the proper interpretation of the encyclical.
Bibliografia
Archivium Dicasterii pro Doctrina Fidei (ADDF). 1933. CL 1933/51.
Archivium Dicasterii pro Doctrina Fidei (ADDF). 1949. CL 97/1949.
Archivium Dicasterii pro Doctrina Fidei (ADDF). 1950a. DV 1950 n.3-I, 221/55.
Archivium Dicasterii pro Doctrina Fidei (ADDF). 1950b. DV 1950 n.3-IV, 221/55.
Arintero, Juan González. 1898. La Evolución y la filosofía cristiana: Introducción general y Libro primero, La evolución y la mutabilidad de las especies orgánicas. Madrid: Gregorio del Amo.
Artigas, Mariano, and Thomas Glick and Rafael Martínez. 2006. Negotiating Darwin: The Vatican Confronts Evolution 1877–1902. Baltimore: Johns Hopkins University Press.
Bea, Augustin. 1950. Il problema antropologico in Gen. 1–2. Il Trasformismo Rome: Pontificium Institutum Biblicum.
Boyer, Charles. 1950. “Les leçons de l’Encyclique ‘Humani Generis’.” Gregorianum 31 (4): 526–539.
Brivio, Carlo. 1950. L’Origine del corpo umano secondo la dottrina dei principali teologi post-Tridentini. Milan: Pontificio Istituto Missioni Estere.
Cartechini, Sisto. 1951. De Valore Notarum Theologicarum et de Criteriis ad eas Diagnoscendas. Rome: Gregorian University Press.
Codex iuris canonici Pii X pontificis maximi iussu digestus, Benedicti papae XV auctoritate promulgatus. 1917. Rome: Typis Polyglottis Vaticanis.
Crovini, Mario. 1950. Letters to Antonio Bacci, 3 & 4 August. Archivio Apostolico Vaticano, Epistolae ad principes, fasc. 44, Positiones et minutae 179.
Fabre d’Envieu, Jules. 1873. Les Origines de la terre et de l’homme. Paris: Thorin.
Garrigou-Lagrange, Réginald. 1948. “Le Monogénisme n’est-il nullement révélé, pas même implicitement?” Doctor Communis 2: 191–202.
González y Díaz Tuñón, Zeferino. 1891. La Biblia y la Ciencia. Madrid: Dubrull.
Hofmann, James R. 2020. “Catholicism and Evolution: Polygenism and Original Sin (Part I),” Scientia et Fides 8 (2): 95–138. DOI: https://doi.org/10.12775/SetF.2020.016.
Hofmann, James R. 2021. “Catholicism and Evolution: Polygenism and Original Sin (Part II),” Scientia et Fides 9 (1): 63–129. DOI: https://doi.org/10.12775/SetF.2021.003.
Hürth, Franz. 1947. Letter to Bernard de Gorostarzu, 13 July. Archivium Romanum Societatis Jesu, Censurae-27, fasc. 9, doc. 11.
Knox, Ronald. 1950. “The Encyclical ‘Humani Generis.’” The Tablet 196: 187–90.
Ott, Ludwig. 1952. Grundriss der katholischen Dogmatik. Freiburg: Herder. (trans. James Bastible, 1974. Fundamentals of Catholic Dogma, 4th ed. Charlotte, North Carolina: TAN.)
Palmieri, Domenico. 1910. Tractatus de creatione et de praecipuis creaturi. Prati: Giachetti.
Parente, Pietro. 1942. “Nuove tendenze teologiche,” L’Osservatore Romano (9–10 February), 1.
Pius XII. 1950. “Humani generis,” Acta Apostolicae Sedis 42:11:561–78. (Translated as Some False Opinions Which Threaten to Undermine Catholic Doctrine: Humani Generis. Boston: St. Paul Books & Media)
Schatz, Klaus, SJ. 2002. “Die ‘Affäre Rüschkamp’ (1939–1947): Ein Kapitel aus der Geschichte des Thema ‘Schöpfung und Evolution’”. Theologie und Philosophie 77: 357–373.
Teilhard de Chardin, Pierre. 1946. “Vie et Planètes” Études 249: 145–169.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Kenneth W. Kemp
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 924
Liczba cytowań: 0
