Pandemic and Desacralization: the New Political Order Founded on the Bare Life
DOI:
https://doi.org/10.12775/SetF.2023.012Słowa kluczowe
precarity, pandemic, social control, uprooting, COVID-19Abstrakt
This article aims to approach the COVID-19 health crisis through the category of precarity in two senses. On the one hand, in the face of power, a state of exception has been configured as the new form of political handling of the new normality. On the other hand, the loss of public space has meant that community ties have been broken, fostering greater atomisation and loneliness. Both processes were already present in modernity and post-modernity and foster an increasing uprooting of the individual through the loss of the symbolic axes of socialisation, as well as more intense social control. In short, the defining characteristic of the pandemic is the precarity of life.
Bibliografia
Augustine of Hippo. 1962. The city of God (Books I–VIII). Washington D.C.: The Catholic University of America Press.
Agamben, Giorgio. 2020. A che punto siamo? L’epidemia come politica. Macerata. Quodlibet.
Agamben, Giorgio. 1998. Homo Sacer. Sovereign Power and Bare Life. Stanford, Stanford University Press.
Agamben, Giorgio. 2000. Means without end. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Bell, Daniel. 1978. The cultural contradictions of capitalism. New York: Basic Books.
BOE (Boletín Oficial del Estado). 2021. “Sentencia 148/2021”. July 14. Accessed Feruary 11, 2023. https://www.boe.es/buscar/doc.php?id=BOE-A-2021-13032.
Cipolla, Carlo M. ¿Quién rompió las rejas de Monte Lupo?, Barcelona: Muchnik Editores.
Desmet, Mattias. 2022. The psychology of totalitarianism. London: Chelsea Green Publishing.
Desmet, Mattias. 2021. “Coronamaatregelen onthullen totalitaire trekken.” De Wereld Morgen, January 18. Accessed February 11, 2023. https://tinyurl.com/2p8s9uk4. Italian translation available at: https://tinyurl.com/3rkjau7r.
Esposito, Roberto. 2011. Immunitas: The Protection and Negations of Life. Cambridge: Polity Press.
Foucault, Michel. 1995. Discipline and Punish. The Birth of the Prison. New York: Random House.
Foucault, Michel. 2004. The Birth of Biopolitics. New York: Palgrave Macmillan.
Han, Byung-Chul. 2019a. Good entertainment. A deconstruction of the western passion narrative. Cambridge: Mit Press.
Han, Byung-Chul. 2017. Psychopolitics. Neoliberalism and New Technologies of Power. New York: Verso.
Han, Byung-Chul. 2015. The burnout society. Stanford: Stanford University Press.
Han, Byung-Chul. 2019b. What is power. Cambridge: Polity Press.
Hartmut, Rosa. 2005. Social acceleration: a new theory of modernity. New York: Columbia University Press.
Heidegger, Martin. 1958. The question of being. New York: New College and University Press.
Hobbes, Thomas. 1996. Leviathan. New York: Oxford University Press.
Kant, Immanuel. 2009. Idea for a Universal History with a Cosmopolitan Aim. Cambridge: Cambridge University Press.
Klein, Naomi. 2007. The shock doctrine: the rise of disaster capitalism. New York: Metropolitan Books.
Plato. 2011. Republic. Indianapolis: Focus Publishing.
Pochamara, Anna. 2022. “Bored Again: Acceleration, Anxiety, and Boredom in Late Modernity.” European journal of Late Modernity. 17 (4):1–11. Accessed February 12, 2023. DOI: https://doi.org/10.4000/ejas.18973.
Schmitt, Carl. 2005. Political Theology. Chicago: Chicago University Press.
Solzhenitsyn, Alexander. 1974. Live not by lies. Accessed October 24, 2022. https://www.solzhenitsyncenter.org/live-not-by-lies.
Voegelin, Eric. 1997. History of political ideas. Hellenism, Rome and Early Christianity, vol. I. Columbia: Missouri Press.
World Health Organization. 2020. COVID-19 Strategy Update. April 14. Accessed February 12, 2023. https://www.who.int/publications/m/item/covid-19-strategy-update.
Zola, Kenneth Irving. 1972. “Medicine as an Institution of Social Control.” The Sociological Review 20 (4): 487–504. DOI: https://doi.org/10.1111/j.1467-954X.1972.tb00220.x.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Stefano Abbate
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 766
Liczba cytowań: 0
