Braterskie wspomnienie o Wielandzie. Mowa wygłoszona w loży żałobnej

Abstrakt

W Zu brüderlichem Andenken Wielands. Eine in der Trauerloge gehaltene  Rede, mowie żałobnej wygłoszonej 18 lutego1813 roku na cześć Christopha Martina  Wielanda – wybitnego niemieckiego poety, prozaika i tłumacza dzieł m.in. Horacego,  Eurypidesa, Arystofanesa, Cycerona oraz Szekspira – Goethe, wspominając zmarłego  i jego dorobek translatorski, formułuje swe refleksje dotyczące metodyki przekładu. W ten  sposób autor Fausta tworzy zarys metodologii translacji i szkicuje teorię przekładoznawstwa,  czyniąc to na cztery miesiące przed wystąpieniem Friedricha Schleiermachera, który  24 czerwca 1813 roku, w przemówieniu zatytułowanym O różnych metodach tłumaczenia  (niem. Über die verschiedenen Methoden des Übersetzens), przedstawionym w Królewskiej  Akademii Nauk w Berlinie, sformułował swe przemyślenia w tym zakresie.