Doświadczanie studiowania w fenomenograficznej analizie wypowiedzi młodych dorosłych z pokolenia Z
DOI:
https://doi.org/10.12775/RA.2025.006Słowa kluczowe
doświadczenie studiowania, pokolenie Z, fenomenografia, edukacja formalna, upełnomocnienie uczenia sięAbstrakt
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wyników analizy pogłębionych wywiadów fenomenograficznych przeprowadzonych wśród młodych dorosłych studiujących w polskim systemie edukacyjnym na wyższych uczelniach humanistykę i nauki społeczne. Autorzy przeprowadzili w latach 2022 i 2023 dwadzieścia wywiadów na temat doświadczania studiowania z osobami, które są kolejnym pokoleniem studiującym w swoich rodzinach. Konceptualizacje owego doświadczenia w ujęciu reprezentantów pokolenia Z autorzy widzą w następujących formach: (a) jako wejście na kolejny etap w systemie kształcenia formalnego prowadzący do zdobycia wyższych kwalifikacji, (b) jako proces uczenia się prowadzący do zdobycia nowej wiedzy i jej pogłębiania, (c) jako etap w życiu bez rodzicielskiej opieki, (d) jako wchodzenie w rolę studenta związaną z przynależnością do instytucji, jaką jest uczelnia, (e) jako budowanie relacji na uczelni i poza nią. Wyodrębnione kategorie opisu autorzy widzą kolejno jako: konsekwencję upowszechnienia procesu kształcenia, a tym samym jego naturalizację w codzienności; rezultat wewnętrznej motywacji studentów wynikający z kapitału kulturowego, rezonujący z postrzeganiem zdobywania wiedzy jako procesu rozwojowego; skutek deficytu w praktykowaniu społecznych kompetencji na logicznego przyspieszenia oraz pokłosie indywidualnej potrzeby upodmiotowienia procesu uczenia się. Ujawnione w ten sposób kwestie edukacyjne stanowią zapowiedź dalszych studiów i interpretacji wyników tego projektu, jak przystało na fenomenografię, w kulturowym kontekście. wcześniejszych etapach szkolnej edukacji; następstwo cywilizacyjnego i techno
Bibliografia
Aleksander Z. (2010), Szansa na międzypokoleniowy dialog w kontekście rozumienia słów z zakresu moralności przez współczesne podmioty edukacyjne, Gdańsk.
Aleksander Z. (2015), O konieczności i trudach dialogowego bycia seniorów i młodych: konteksty socjolingwistyczne i filozoficzne, [w:] L. Buliński (red.), Realność złego starzenia się. Poza polityczną i społeczną poprawnością, Toruń.
Bauman T. (2005), Adulthood: opportunities and threats for development, [w:] T. Bauman (red.), Uczenie się jako przedsięwzięcie na całe życie, Kraków.
Bruner J. (2009), Culture, mind and education, [w:] Contemporary theories of learning. Learning theorists … in their own words, London–New York.
Hausner J. (red.) (2020), Poza horyzont. Kurs na edukację. Przyszłość systemu rozwoju kompetencji w Polsce, Kraków.
Illeris K. (2006), Trzy wymiary uczenia się. Poznawcze, emocjonalne i społeczne ramy uczenia się, Wrocław.
Illeris K. (2009), A comprehensive understanding of human learning,[w:] Contemporary theories of learning. Learning theorists … in their own words, London–New York.
Jurgiel-Aleksander A. (2016), Fenomenografia i jej poznawcze konsekwencje w świetle projektu na temat doświadczeń edukacyjnych dorosłych. Refleksja badacza, „Rocznik Andragogiczny”, t. 23.
Kopciewicz L. (2005), Męskość i kobiecość. Polsko-francuskie studium porównawcze, Kraków.
Kopińska V., Solarczyk-Szwec H. (red.) (2017), Kompetencje społeczne i obywatelskie w podstawach programowych kształcenia ogólnego, Toruń.
Kwieciński Z. (2007), Między patosem i dekadencją. Studia i szkice socjopedagogiczne, Wrocław.
Malewski M. (1988), Ewolucja uniwersytetu – implikacje dla kształcenia, „Pedagogika Szkoły Wyższej”, nr 13.
Malewski M. (2002), Niepewność wiedzy – zawodność edukacyjnej praktyki, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, nr 4(20).
Matron F. (1986), Phenomenography: a research Approach to investigating different understandings of reality, „Journal of Thought”, vol. 21, nr 3.
Rosa H. (2020), Przyspieszenie, wyobcowanie, rezonans, Gdańsk.
Rutkowiak J. (1992), O dialogu edukacyjnym. Rusztowanie kategorialne, [w:] J. Rutkowiak (red.), Pytanie – dialog – wychowanie, Warszawa.
Rutkowiak J. (2000), Udomowienie i zadomowienie jako kategorie krytycznego opisu relacji szkoły i domu rodzinnego ucznia, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, nr 1(9).
Stańczyk P. (2008), Przemoc i emancypacja: ambiwalencja funkcji studiów zaocznych, Gdańsk.
Suchecka J. (2023), Pokolenie zmiany. Młodzi o sobie i świecie, który nadejdzie, Warszawa.
Twenge J.M. (2023), Pokolenia. Prawdziwe różnice między pokoleniami X, Y, Z, baby boomersami i cichym pokoleniem oraz co one oznaczają dla przyszłości zachodniego świata, Sopot
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Alicja Jurgiel - Aleksander
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 94
Liczba cytowań: 0
