Powojenny ogląd samokształcenia w Polsce
DOI:
https://doi.org/10.12775/RA.2023.008Słowa kluczowe
andragogika, samokształcenie, edukacja nieformalnaAbstrakt
W artykule dokonano krytycznego przeglądu stanowisk dotyczących samokształcenia w Polsce w okresie powojennym. W konkluzji autor stawia hipotezę o istnieniu dwóch typów osób uprawiających samokształcenie. Jeden z nich to ludzie, którzy podejmują trud samokształceniowy w celu upodobnienia się do określonego wzoru – są to tzw. „zewnątrzsterowni”, drugi zaś to ludzie, podejmujący doskonalenie siebie (we wszystkich stronach własnej osobowości), aby sprawnie wykonywać zadania, które stawia przed nimi życie („wewnątrzsterowni”). Niezależnie jednak od tego, jak człowiek będzie postrzegał istotę samokształcenia, w dzisiejszych czasach jest ono koniecznością, zmieniają się bowiem ideały, wzory osobowości, które można zinternalizować, jak również życie stawia nowe zadania, które musimy rozwiązywać.
Bibliografia
Matlakiewicz A., Solarczyk-Szwec H. (2009), Dorośli uczą się inaczej. Andragogiczne podstawy kształcenia ustawicznego, Wydawnictwo Centrum Kształcenia Ustawicznego, Toruń.
Matulka Z. (1979), Selekcja i synteza informacji w procesie samokształcenia, PWN, Warszawa.
Okiński W. (1935), Procesy samokształceniowe, Dom Książki Polskiej, Poznań.
Okoń W. (1981), Słownik pedagogiczny, PWN, Warszawa.
Pieter J. (1963), Psychologiczne problemy samokształcenia, Nasza Księgarnia, Warszawa.
Półturzycki J. (1991), Dydaktyka dorosłych, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
Półturzycki J. (2014), Niepokój o dydaktykę, Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Warszawa–Radom.
Semków J. (1987), Poznawanie świata i doskonalenie siebie wobec możliwości i ograniczeń środowiskowych; człowiek na drodze samokształcenia, [w:] Uczący się dorosły w świetle badań. Materiały konferencyjne 28–29 września 1987, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
Semków J. (2013), Całożyciowe uczenie się z perspektywy wielokulturowych problemów współczesności, [w:] E. Solarczyk-Ambrozik (red.), Całożyciowe uczenie się jako wyzwanie dla teorii i praktyki edukacyjnej, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
Spasowski W. (1923, wyd. 3: 1961), Zasady samokształcenia, Książka i Wiedza, Warszawa.
Znaniecki F., Socjologia wychowania, t. 2, Warszawa 1928.
Netografia
Basińska E. (2012), Tuning życia – sekrety kształcenia w ujęciu andragogicznym, Łódź, www.postawnarozwoj.uni.lodz.pl/admin/.../TUNING%20ŻYCIA.pdf [dostęp: 5.06.2014].
Jarmużek J. (2006), Samokształcenie wymaga określenia własnej tożsamości, „Edukacja i Dialog”, www.eid.edu.pl [dostęp: 5.06.2014].
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Józef Kargul
![Creative Commons License](http://i.creativecommons.org/l/by-nd/4.0/88x31.png)
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 96
Liczba cytowań: 0