Profil genetyczny pierwotnych guzów mózgu oraz stopień ich resekcji a przeżywalność pacjentów poddanych zabiegom operacyjnym i onkologicznemu leczeniu uzupełniającemu
DOI:
https://doi.org/10.15225/PNN.2022.11.4.3Słowa kluczowe
guzy mózgu, glejaki, mutacja IDH, metyzacja MGMT, przeżywalnośćAbstrakt
Wstęp. W ostatnim czasie na całym świecie częstość występowania nowotworów glejowych mózgu znacznie wzrosła. Glejaki zaliczane są do jednych z najbardziej złośliwych typów guzów ośrodkowego układu nerwowego. Pacjenci, u których zdiagnozowano guzy glejowe mają bardzo niekorzystne rokowanie prowadzące do śmierci, a sam przebieg choroby ma negatywny wpływ zarówno na ich stan fizyczny, psychiczny i społeczny.
Cel. Celem niniejszej pracy było określenie wpływu wyników badań histologicznych i genetycznych oraz stopnia resekcji pierwotnych nowotworów OUN na przeżywalność pacjentów poddanych zabiegom neurochirurgicznym i uzupełniającemu leczeniu onkologicznemu — farmakologicznemu oraz radioterapii.
Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone na podstawie analizy dokumentacji medycznej (2019–2021) 63 pełnoletnich pacjentów z Oddziału Neurochirurgii Specjalistycznego Miejskiego Szpitala im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. W badanej grupie znaleźli się pacjenci, u których zdiagnozowano pierwotnego guza mózgu, a także wykonano zabieg neurochirurgiczny oraz wprowadzono uzupełniające leczenie onkologiczne. Analiza dokumentacji medycznej polegała na porównaniu wyników badań histopatologicznych z wynikami specjalistycznych badań molekularnych oraz ich skorelowaniu z czasem przeżycia pacjentów. Analizę statystyczną przeprowadzono z wykorzystaniem korelacji Pearsona, wnioskowanie statystyczne dokonano na poziomie istotności p=0,05.
Wyniki. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że obecność metylacji promotora genu MGMT (r=0,30, p=0,018) oraz mutacji IDH (r=0,38, p=0,002) koreluje dodatnio z długością przeżycia. Zakres resekcji, również miał duży wpływ na przeżywalność pacjentów (r=0,55, p<0,001). Chorzy poddani całkowitej resekcji guza przeżywali średnio 19,34 miesiąca, natomiast poddani biopsji 7,94 miesiąca.
Wnioski. Dane zebrane w czasie przeprowadzonych analiz mogą mieć istotne znaczenie dla perspektywy rokowania i doboru optymalnej strategii leczenia zarówno obecnych, jak i przyszłych pacjentów. (PNN 2022;11(4):162–166)
Bibliografia
Wang J., Hu G., Quan X. Analysis of the factors affecting the prognosis of glioma patients. Open Med. 2019;14:331–335.
Oronsky B., Reid T.R., Oronsky A., Sandhu N., Knox S.J. A Review of Newly Diagnosed Glioblastoma. Front Oncol. 2021;10:574012.
Ohgaki H., Kleihues P. Epidemiology and etiology of gliomas. Acta Neuropathol. 2005;109(1):93–108.
Brown T.J., Brennan M.C., Li M. et al. Association of the Extent of Resection with Survival in Glioblastoma: A Systematic Review and Meta-analysis. JAMA Oncol. 2016;2(11):1460–1469.
Eigenbrod S., Trabold R., Brucker D. et al. Molecular stereotactic biopsy technique improves diagnostic accuracy and enables personalized treatment strategies in glioma patients. Acta Neurochir (Wien). 2014;156(8):1427–1440.
Bradley S., Sherwood P.R., Donovan H.S. et al. I could lose everything: understanding the cost of a brain tumor. J Neurooncol. 2007;85(3):329–338.
Delgado-López P.D., Corrales-García E.M. Survival in glioblastoma: a review on the impact of treatment modalities. Clin Transl Oncol. 2016;18(11):1062–1071.
Shaw E., Arusell R., Scheithauer B. et al. Prospective randomized trial of low- versus high-dose radiation therapy in adults with supratentorial low-grade glioma: initial report of a North Central Cancer Treatment Group/Radiation Therapy Oncology Group/Eastern Cooperative Oncology Group study. J Clin Oncol. 2002;20(9):2267–2276.
Lin Z., Yang R., Li K. et al. Establishment of age group classification for risk stratification in glioma patients. BMC Neurol. 2020;20(1):310.
Louis D.N., Perry A., Wesseling P. et al. The 2021 WHO Classification of Tumors of the Central Nervous System: a summary. Neuro Oncol. 2021;23(8):1231–1251.
Śledzińska P., Bebyn M.G., Furtak J., Kowalewski J., Lewandowska M.A. Prognostic and Predictive Biomarkers in Gliomas. Int J Mol Sci. 2021;22(19):10373.
Molenaar R.J., Verbaan D., Lamba S. et al. The combination of IDH1 mutations and MGMT methylation status predicts survival in glioblastoma better than either IDH1 or MGMT alone. Neuro Oncol. 2014;16(9):1263–1273.
Peeters M.C.M., Dirven L., Koekkoek J.A.F. et al. Prediagnostic symptoms and signs of adult glioma: the patients’ view. J Neurooncol. 2020;146(2):293–301.
Hamilton W., Kernick D. Clinical features of primary brain tumours: a case-control study using electronic primary care records. Br J Gen Pract. 2007;57(542):695–699.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 245
Liczba cytowań: 0