Analiza satysfakcji z wykonywanej pracy pielęgniarek pracujących w oddziałach neurologii i neurochirurgii

Abstrakt

Wstęp. Satysfakcja, mierzenie się z problemami oraz motywacja są obecnie strategicznymi punktami jakie należy przeanalizować w aspekcie pracy pielęgniarek. Wszystkie pozytywne lub negatywne odczucia i postawy wobec pracy przekładają się na zaangażowanie, kreowanie tożsamości, fluktuację, a także jej status. Zwraca uwagę dopasowanie pomiędzy jednostką, a organizacją. Zarówno wymiar komplementarny jak i suplementarny pokazuje na ile potrzeby pracownika są zaspokajane oraz czy uznawane wartości obu grup są tożsame. W przypadku pracownika przekłada się to na identyfikowanie się z miejscem pracy. Wysoki stopień dopasowania wpływa na status zakładu pracy, zaangażowanie pracowników w wykonywane zadania podnosząc ich jakość. Natomiast istnienie rozbieżności generuje złe relacje interpersonalne, niewłaściwy podział obowiązków, utratę zaufania, prowadzi do konfliktów.

Cel. Analiza porównawcza zmian w kontekście poczucia satysfakcji z wykonywanej pracy pielęgniarek pracujących w oddziałach neurologicznych i neurochirurgicznych województwa śląskiego na przestrzeni ostatniej dekady.

Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone w latach 2012 i w 2022 wśród pielęgniarek pracujących w oddziałach neurologicznych i neurochirurgicznych Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. N.M.P w Częstochowie oraz Uniwersyteckiego Centrum Medycznego im. Prof. K. Gibińskiego w Katowicach. W badaniu posłużono się autorską ankietą zawierającą 61 pytań dotyczących różnych aspektów wykonywanej pracy.

Wyniki. Wśród badanych dominuje grupa wiekowa powyżej 51 r.ż. z ukończonymi studiami magisterskimi, natomiast we wcześniejszym badaniu była to grupa 31–40 lat z wykształceniem średnim zawodowym. Badanie pokazało, że 33% więcej respondentów uważa, że ich praca związana jest z dużym wysiłkiem fizycznym. Zdecydowanie zmniejszył się odsetek osób będących w stanie sprostać złożonym zadaniom umysłowym, zwiększył procent pielęgniarek obciążonych zbyt dużą ilością zadań, 75% z nich zauważa wpływ pracy na życie rodzinne. Kwalifikacje zawodowe podnosi 40% więcej badanych niż dziesięć lat temu, ale 29% mniej uczestniczy w konferencjach i szkoleniach, a 24% mniej wprowadza nowości do swojego miejsca pracy niż w 2012 roku. Poczucie sensu i użyteczności wykonywanych w pracy zadań ma 66% respondentów, wcześniej w 2012 roku była to grupa 91%. Wpływ wyposażenia oddziału na wykonywaną pracę obecnie zauważa 70% więcej pielęgniarek, a jako czynnik dający większą satysfakcję z wykonywanej pracy uznaje 66% badanych, dekadę temu było to 86% ankietowanych. Obsadę pielęgniarską za wystarczającą uważa 34% więcej respondentów, niż pokazywało wcześniejsze badanie. Zdecydowanie mniej osób zauważa obecnie wpływ agresywnych zachowań pacjentów na wykonywaną pracę. O 72% wzrósł odsetek respondentów zauważających konflikty z lekarzami. Za sprawiedliwie traktowanych przez przełożonych czuje się 77% więcej badanych, niż dekadę temu. Niski prestiż społeczny zawodu zauważa tylko 6% pielęgniarek.

Wnioski. Pielęgniarki nie odczuwają satysfakcji z wykonywanej pracy, mimo że widzą sens podejmowanych przez siebie działań. Oznacza to, że ich potrzebę rozwoju zaburzyła niska motywacja zarówno społeczna jak i ekonomiczna, poczucie niedoceniania oraz niewystarczająca identyfikacja z miejscem pracy. W obecnym badaniu brały w większości udział te same osoby co dziesięć lat temu, diametralnie zmienił się ich stosunek do wykonywanej pracy. Pielęgniarki gorzej radzą sobie z zadaniami. Praca związana jest ze zbyt dużym obciążeniem fizycznym i psychicznym. Zmieniły się relacje między pielęgniarkami, a pacjentami oraz między pielęgniarkami, a innymi członkami zespołu. Obsada pielęgniarska w oddziałach neurologicznych i neurochirurgicznych w których często hospitalizowani są pacjenci w ciężkim stanie jest niewystarczająca. (PNN 2022;11(3):114–123)