Postępowanie z zaparciami u pacjentów neurochirurgicznych
DOI:
https://doi.org/10.15225/PNN.2014.3.2.5Słowa kluczowe
neurochirurgia, diagnostyka pielęgniarska, zaparciaAbstrakt
Zaparcie to jedno z częstszych powikłań i jednocześnie poważny problem obserwowany u pacjentów leczonych w klinikach neurochirurgii. Pielęgniarka neurochirurgiczna odgrywa bardzo istotną rolę w diagnostyce i przeciwdziałaniu zaparciom. U pacjentów neurochirurgii możliwe jest przeciwdziałanie zaparciom za pomocą właściwej diagnozy, dzięki której unika się zażywania niepotrzebnych leków oraz zmniejsza skutki uboczne ich stosowania. Pielęgniarka w tym zakresie rozpoznaje nawyki opróżniania jelit, osłuchuje ruchy jelit, wykonuje badanie palpacyjne brzucha w kierunku rozdęcia, stosuje właściwe i miarodajne narzędzia diagnostyczne. Najważniejszymi działaniami podejmowanymi przez pielęgniarkę w celu przeciwdziałania zaparciom są: zwiększanie ilości przyjmowanych przez pacjenta płynów, zwiększanie częstotliwości jego ruchów, mobilizowanie pacjenta do ćwiczeń, zwiększanie ilości przyjmowanego błonnika oraz stosowanie zaleceń farmakologicznych lekarza. Zaparcie u pacjentów neurochirurgii jest powikłaniem, któremu można przeciwdziałać dzięki kompleksowej diagnostyce oraz skutecznym działaniom pielęgniarskim. Celem tego opracowania jest w szczególności podkreślenie, jak ważnym symptomem u pacjentów neurochirurgii jest zaparcie oraz jak ważna jest diagnostyka pielęgniarska. (PNN 2014;3(2):81–87)
Bibliografia
Sinclair M. The use of abdominal massage to treat chronic constipation. Journal of Bodywork & Movement Therapies. 2010;15(4):436–446.
Berman A., Snyder S.J., Kozier B., Erb G. Kozier&Erb’s Fundamentals of nursing conceps, process and practice.Prentice Hall, New Jersey 2008;1323–1353.
Black J.M., Hawks J.H. Medical surgical nursing clinical management for positive outcomes. Sauders Elsevier Company, USA 2009;653–726.
Craven R.F., Hirnle C.J. Fundamentals of nursing human health and function. Lippincott Williams &Wilkins, China 2009;1072–1080.
Kaya H. Bağırsak Boşaltımı ve gastrik entübasyon. In Aştı T.A., Karadağ A. (Ed.), Klinik uygulama becerileri ve yöntemleri. Nobel Kitabevi, Adana 2011;1116–1145.
Kaya H., Kaya N., Turan N., Şirin K., Güloğlu S. Identifying constipation risk in neurosurgery patients. Pielęgniarstwo Neurologiczne i Neurochirurgiczne. 2013; 2(3):96–103.
Korkmaz M., Yüksel F., Ünlüalacak M., Ünlüoğlu İ.Kabızlık yakınması olan hastanın birinci basamakta yönetimi. Konuralp Tıp Dergisi. 2011;3(1):35–41.
Savaş MC. Konstipasyon. Türkiye Tıp Dergisi. 2004;11(4):204–216.
Jamshed N., Lee Z.E., Olden K.W. Diagnostic approach to chronic constipation in adults. American Family Physician. 2011;84(3):299–306.
Dedeli Ö., Turan İ., Fadıloğlu Ç., Bor S. Konsti pasyon Yaşam Kalitesi Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması.MN Dahili Tıp Bilimleri. 2007;2(1–2):36–43.
Türkay C., Aydoğdu T., Özden A. Konstipasyon tanım ve epidemiyolojisi. Güncel Gastroenteroloji. 2005;9(1):48–52.
Rigby D., Powell M. Causes of constipation and treatment options. Primary Health Care. 2005;15(2):41–50.
McClurg D., Hagen S., Dickinson L. Abdominal massage for the treatment of constipation. Cochrane Database of Systematic Reviews. 2011;4:1–5.
Kaya N. Roper, Logan, Tierney’in hemşirelik modeli. In Babadağ K., Aştı T.A. (Ed.), Hemşirelik Esasları Uygulama Rehberi. İstanbul Medikal Yayıncılık, İstanbul 2012;1–7.
Collins B., Burch J. Constipation, treatment and biofeedback therapy. Br J Community Nurs. 2009;14(1):8–11.
Woolery M.W., Bisanz A., Lyons H.F. et al. Evidencebased ınterventions for the prevention and management of constipation in patients with cancer. Clinical Journal of Oncology Nursing. 2008;12(2):318–337.
Brown E., Henderson A., McDonagh A. Exploring the causes, assesment and management of constipation in palliative care. International Journal of Palliative Nursing. 2009;15(2):58–64.
Kaya H. Bağırsak boşaltımı. In Aştı T.A., Karadağ A.,(Ed.), Hemşirelik esasları hemşirelik bilimi ve sanatı. Akademi Basın ve Yayıncılık, İstanbul 2012;941–969.
Sherry L.M., Fravel M. Evidence-based practice guideline management of constipation. Journal of Gerontological Nursing. 2012;38(7):9–15.
Ünal N., Turan İ., Özkütük N., Bor S. Konstipasyon: Mitler ve doğmalar sanatı. Sendrom. 2008;6:93–102.
Marquis P., Loge De La C., Dubois D. Development and validation of the patient assessment of constipation quality of life. Scandinavian Journal of Gastroenterology.2005;40:540–551.
Koca K.A., Yılmaz E., Çeçen D., Eser E. Konstipasyon risk derecelendirme ölçeği Cras’ın Türkçe geçerlik ve güvenirliği.12. Ulusal Uluslararası Katılımlı Hemşirelik Kongresi Kongre Kitabı. Sivas 2009;318.
Richmond J.P. Development of a constipation risk assessment scale. Journal of Orthopaedic Nursing. 2006;10(4):186–197.
Marples G. Diagnosis and management of slow transit constipation in adults. Nursing Standard. 2011;26(8):41–48.
Yurdakul İ. Kronik kabızlık. Türkiye’de sık karşılaşılan hastalıklar. II. İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri, İstanbul 2007;43–58.
Lewis S.J., Heaton K.W. Stool form scale as a useful guide to intestinal transit time. Scandinavian Journal of Gastroenterology. 1997;32:920–924.
Varma M.G., Wang J.Y, Berian J.R., Patterson T.R.,McCrea G.L., Hart S.L. The constipation severity instrument: a validated measure. Diseases Of The Colon & Rectum. 2008;51(2):162–72.
Kaya N., Turan N. Reliability and validity of constipation severity scale. Turkiye Klinikleri Journal Of Medical Sciences. 2011;31(6):1491–1501.
Turan N., Kaya N., Kaya H., Öztürk A., Eskimez Z.,Yalçın N. Hemşirelik öğrencilerinin bazı değişkenler açısından konstipasyon sorunları. İstanbul Üniversitesi Florence Nightingale Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi. 2011;19(3):168–178.
Yıldırım M. İnsan anatomisi. Nobel Tıp Kitapevleri,İstanbul 2011.
Richmond J.P., Wright M.E. Review of the literature on constipation to enable development of a constipation risk assesment tool. Clinical Effectiveness In Nursing.2004;8:11–25.
Müller-Lissner S.A., Kamm M.A., Scarpignato C.,Wald A. Myths and misconceptions about chronic constipation. Am J Gastroenterol. 2005;100:232–242.
Kyle G. Managing constipation in adult patients. Nurse Prescribing. 2011;9(10):482–490.
Satish S.C. Constipation: evaluation and treatment of colonic and anorectal motility disorders. Gastrointest Endoscopy Clin N Am. 2009;19:117–139.
Ducas L., Willet W.C. Giovannucci E.L. Association between physical activity, fiber intake and other lifestyle variables and constipation in a study of women. American Journal Of Gastroenterologyl. 2003;98:1760–1766.
Taylor C.R., Lillis C., LeMone P., Lynn P. Fundamentals of nursing the art and science of nursing care. Lippincott Williams&Wilkins, Philadelphia 2008;1550–1599.
Kaya N., Turan N. Hareket ve egzersiz. In Aştı T.A.,Karadağ A. Hemşirelik esasları hemşirelik bilimi ve sanatı. Akademi Basın ve Yayıncılık, İstanbul 2012;231–389.
De Schryver A.M., Keulemas Y.C., Peters H.P., Akkermans L.M., Smout A.J., De Vries W.R. Effects of regular physical activity on defecation pattern in middle-aged patients complaining of chronic constipation. Scandinavian Journal of Gastroenterology. 2005;40(4):422–429.
Kyle G. Aproactive approach to the treatment of constipation. Continence. 2008;2(4):36–44.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 226
Liczba cytowań: 0