Urazy głowy u dzieci — analiza ilościowa i jakościowa przypadków dzieci zgłaszających się na Szpitalny Oddział Ratunkowy
DOI:
https://doi.org/10.15225/PNN.2014.3.3.4Słowa kluczowe
urazy głowy, dzieciAbstrakt
Wstęp. Wraz ze wzrostem rozwoju cywilizacyjnego dochodzi do zwiększenia odsetka urazów głowy u dzieci. Urazy głowy są obecnie trzecią przyczyną zgonów u dzieci poniżej pierwszego roku życia i pierwszą wśród starszych dzieci.
Cel. Analiza jakościowa i ilościowa urazów głowy wśród dzieci zgłaszających się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w Trzebnicy w 2010 r., a także określenie czynników sprzyjających urazom głowy wśród dzieci.
Materiał i metody. Analiza statystyczna dotyczyła urazów głowy wśród dzieci od 0 do 18 roku życia, z jakimi zgłoszono się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w Trzebnicy w okresie styczeń–grudzień 2010 r. Łączna liczba zgłoszonych urazów wynosiła 315 i dotyczyła 118 dziewczynek i 197 chłopców.
Wyniki. Przyczyną zdarzeń, na skutek których doszło do urazu dziecka, były najczęściej upadki z wysokości (27,0%), upadki na jednym poziomie (24,4%) i uderzenia w przedmiot (21,6%). Przyczyna incydentu zależy istotnie od wieku dziecka. Najczęstszą przyczyną urazów wśród dzieci do 13 roku życia jest upadek z wysokości (30,8%) lub na tym samym poziomie (28,5%). Najczęściej do wystąpienia urazu dochodziło w dzień i w porze letniej. W większości przypadków we wszystkich grupach wiekowych dochodziło do urazów z uszkodzeniem powłok głowy i istotnie częściej zdarzało się to u dzieci w wieku do 6 lat.
Wnioski. Urazy głowy są związane z wiekiem. Częściej występują w grupie najmłodszej od 0 do 3 lat i w grupie od 13 do 18 lat. Wśród małych dzieci przyczyną są głównie upadki z wysokości i upadki na jednym poziomie. Zaobserwowano wzrost ilości urazów głowy w okresie wakacyjnym. (PNN 2014;3(3):121–128)
Bibliografia
Herda J., Pawka B., Drehner P. Wypadki, urazy i zatrucia w populacji dzieci i młodzieży. Probl Hig Epidemiol. 2006;87 (supl.):31.
Schutzman A.S., Greenes S.D. Pediatric minor head trauma. Ann. Emerg. Med. 2001;37:65–74.
Domanasiewicz A., Szetelnicki P., Szwedo I. i wsp. Problemy łagodnych urazów u dzieci w świetle aktualnych standardów diagnostycznych — analiza przypadku. W: Jakubaszko J. Medycyna Ratunkowa w Polsce 2008. Wrocław 2008;207–217.
Henry G.L., Little N., Jagoda A., Pellergino T.L. Stany nagłe w neurologii od objawu do rozpoznania. PZWL, Warszawa 2007.
Dzienis-Koronkiewicz E., Dąbek W., Oksiuta M., Drapało L. Organizacja opieki nad dzieckiem po urazie głowy. Rocznik Dziecięcej Chirurgii Urazowej. 2005; 9(XXXIII):43–49.
American Academy of Pediatrics, Committee on Quality Improvement The management of minor closed head injury in children. Pediatrics. 1999;104:1407–1415.
Hilger T., Bagierski J., Zagierski J., Błażyński R., Mańka R., Płoszyński Z. Lekki uraz głowy u dzieci — propozycja algorytmu postępowania klinicznego. Medycyna Wieku Rozwojowego. 2010;XIV(1):28–36.
Bagłaj M., Czernik J., Ładogórska J. Lekki uraz głowy u dzieci — czy badanie radiologiczne i hospitalizacja są konieczne w każdym przypadku? Pol. Przegl. Chir. 2005;77:672–689.
Pilśniak J., Ślusarz R. Epidemiologia urazów czaszkowo-mózgowych w materiale własnym Pogotowia Ratunkowego w Rypinie: Badania retrospektywne. PNN. 2013; 2(1):4–8.
Kalińska-Lipert A., Osemlak P., Rudnik J., Rudnik J., Osemlak J. Epidemiologia i postacie obrażeń czaszkowo-mózgowych u dzieci. Rocznik Dziecięcej Chirurgii Urazowej. 2005;9(XXXIII):33–40.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 329
Liczba cytowań: 0