Próba oceny ryzyka demencji wśród osób starszych objętych opieką długoterminową

Abstrakt

Wprowadzenie. Konsekwencją wydłużającego się życia społeczeństwa światowego jest wzrost liczby osób starszych a przez to częstszego występowania demencji. Ze względu na dużą liczbę osób nią dotkniętych, trudności z organizacją i finansowaniem opieki nad pacjentami oraz poważne koszty leczenia, stały się wyzwaniem dla współczesnych systemów opieki zdrowotnej.
Cel. Celem badań była próba określenia ryzyka wystąpienia demencji u osób starszych objętych instytucjonalną opieką długoterminową.
Materiał i metody. Badania przeprowadzone zostały w grupie 300 pacjentów w podeszłym wieku, przebywających w zakładach opiekuńczo-leczniczych (long-term care institutions) na terenie Polski. Badania przeprowadzono przy użyciu skali NOSGER (Nurses’ Observation Scale for Geriatric Patients). Skala ta umożliwia profesjonalnym, jak i nieprofesjonalnym opiekunom seniora szybkie i łatwe dokonanie oceny fizycznego, umysłowego i socjalnego stanu pacjenta.
Wyniki. Całościowa ocena osób starszych była na poziomie średniej 74,76±20,80. Badane osoby najlepiej funkcjonowały w obszarze zachowań zakłócających (7,83±2,58) oraz pamięci (10,38±3,81). Nieco gorzej oceniono emocje (12,18±4,39) i aktywności codziennego życia (13,19±5,31). Największe deficyty stwierdzono w obszarze zachowań społecznych (14,42±5,16) oraz instrumentalnych aktywności codziennego życia (16,74±4,82).
Wnioski. Badania pozwoliły stwierdzić, że w grupie pacjentów geriatrycznych przebywających w zakładach opieki długoterminowej występuje małe ryzyko zmian o charakterze demencyjnym. W obszarach istotnych dla diagnozowania tego rodzaju zmian (pamięć, emocje, zachowania zakłócające) pacjenci funkcjonowali na dość dobrym poziomie. Największe deficyty stwierdzono jedynie w zakresie funkcjonowania fizycznego, związane to było z ograniczeniem sprawności funkcjonalnej spowodowanej istniejącymi chorobami oraz ograniczeniami związanymi z wiekiem. (PNN 2014;3(3):116–120)