Kształtowanie pielęgniarskich umiejętności zawodowych z wykorzystaniem metody procesu pielęgnowania oraz diagnoz i interwencji pielęgniarskich według ICNP zorientowanych na pacjentkę ze stwardnieniem rozsianym

Abstrakt

Wstęp. W osiąganiu efektów kształcenia przez pielęgniarkę, w trakcie kształcenia przed- i podyplomowego, przydat­ne jest stosowanie metody analizy przypadków z wykorzystaniem Międzynarodowej Klasyfikacji Praktyki Pielęgniar­skiej (ICNP — International Classification for Nursing Practice) lub tradycyjnego modelu procesu pielęgnowania.
Opis przypadku. Pacjentka w stanie ogólnym dobrym, z nadwagą. Odżywiana drogą doustną, wykazuje prawidłowy odruch połykania. Występują zaburzenia łaknienia. Okresowo występują zaparcia oraz zaleganie moczu. Pacjentka wykazuje zwiększone ryzyko zakażenia dróg moczowych ze względu na samocewnikowanie. Sprawność fizyczna ograniczona z powodu niedowładu kończyny dolnej prawej. Równowaga ciała zaburzona. Pacjentka porusza się z pomocą jednej osoby. Korzysta ze środków pomocniczych w celu przemieszczania się. W skali Barthel pacjentka uzyskała 50 pkt. co wykazuje, że potrzebuje pomocy w wykonywaniu codziennych czynności.
Dyskusja. U pacjentki ze stwardnieniem rozsianym wystąpiły problemy pielęgnacyjne, a w szczególności: ograniczenie wydolności w zakresie samoopieki i samopielęgnacji, trudności w wykonywaniu codziennych czynności, trudności w komunikowaniu się, zaleganie moczu w pęcherzu moczowym, zaparcia, możliwość wystąpienia przykurczów, możliwość wystąpienia zaburzeń odżywiania, dyskomfort spowodowany wzmożoną potliwością, obniżony nastrój, bóle kostno-stawowe.
Wnioski. Wskazując diagnozy i interwencje ICNP w procesie pielęgnowania potwierdzono, że opieka pielęgniarska nad pacjentką z SM opiera się na holistycznym podejściu do chorej. Zostały nią objęte wszystkie sfery życiowe pacjentki, tj. biologiczne, psychiczne, społeczne i kulturalno-duchowe. (PNN 2015;4(2):76–84)