Zarządzanie informacją w procesie pielęgnowania w oddziale neurologicznym
Słowa kluczowe
zarządzanie, proces pielęgnowania, neurologiaAbstrakt
Wstęp. Specyfika chorób układu nerwowego wiąże się z koniecznością częstych i długich pobytów w szpitalu lub w sanatorium. Do jednych z najważniejszych zadań pielęgniarki należy nauczenie pacjenta jak największej samodzielności i możliwie maksymalnego uniezależnienia się od potrzeby korzystania z pomocy drugiej osoby przy załatwianiu codziennych czynności fizjologicznych i higienicznych. Konieczne jest udzielanie pacjentom pomocy w zdobywaniu wiedzy, we włączaniu się w system wzajemnych powiązań, w rozwinięciu odpowiednich nawyków, które pozwolą im lepiej wykorzystać własne zdolności i zasoby.
Cel. Celem pracy była ocena zarządzania obiegiem informacji i wiedzy w procesie pielęgnowania miedzy zespołem pielęgniarskim a pacjentami na oddziale neurologicznym.
Materiał i metody. Na użytek niniejszej pracy wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Badania przeprowadzono za pomocą kwestionariusza ankiety, w którym wykorzystano dwa standaryzowane narzędzia (EUROPEP i Newcastle). W ankiecie zawarto także pytania mające na celu pozyskanie danych demograficznych. Pozyskane dane
poddano analizie statystycznej. Przyjęto poziom istotności p≤0,05. Badania przeprowadzono w okresie od kwietnia do lipca 2014 roku. Badaniami objęto 120 pacjentów hospitalizowanych w Klinice Neurologii SPSK nr 4 w Lublinie, w Oddziale Neurologii Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Lublinie, w Oddziale Neurologii z Oddziałem
Udarowym I Szpitala Wojskowego w Lublinie oraz w Oddziale Neurologii Szpitala MSWiA w Lublinie.
Wyniki. Średni poziom opieki świadczonej w badanych oddziałach neurologii wyniósł 78,40% (5,7 w skali od 1 do 7; 1 — opieka okropna, 7 — opieka wyśmienita). Opieka pielęgniarska w oddziale neurologii I Szpitala Wojskowego w świetle oceny chorych była realizowana w 83,33% (M=6,00; SD=0,45). W pozostałych badanych jednostkach poziom satysfakcji pacjentów był wyższy niż 75% lecz nie przekroczył 80%. Oczekiwania chorych aby pielęgniarki poświęciły im odpowiednią ilość czasu zostały spełnione w 90,08%. Poziom satysfakcji badanych z współdecydowania o procesie pielęgnowania wyniósł zaledwie 72,93%. Zdecydowana większość (89,2%) podopiecznych wyraziła zadowolenie z otrzymanych porad pielęgniarskich. Odnotowano bardzo wysoki (93,75%) pozom satysfakcji pacjentów z posiadanej wiedzy o wykonywanych czynnościach pielęgniarskich.
Wnioski.
1) Przeprowadzone badania wykazały wysoki poziom (82,14%) satysfakcji pacjentów z relacji interpersonalnych z pielęgniarkami na oddziale neurologii.
2) Czas poświęcony choremu i interesowanie się jego problemami
nie zawsze w dostatecznym stopniu przekłada się na działania pielęgniarki zmierzające do efektywnego pozyskiwania informacji o problemach pacjenta i włączenia go i jego rodziny w planowanie procesu pielęgnowania. 3) Zdecydowana większość podopiecznych wyraziła zadowolenie z otrzymanych porad pielęgniarskich. Na nieco niższym
poziomie było realizowane przygotowanie chorych do samoopieki.
4) Dobre relacje z pacjentami warunkują wysoki poziom organizacji pracy na oddziale neurologicznym.
5) Wysokie poczucie bezpieczeństwa chorych wskazuje na sprawny obieg informacji na temat wydolności funkcjonalnej chorych oraz o dużej wiedzy pielęgniarek o potencjalnych zagrożeniach dla pacjenta jakie mogą się pojawić w trakcje hospitalizacji na oddziale neurologicznym. (PNN 2015;4(4):162–169)
Bibliografia
Jasik J., Mróz A. Jakość życia i sposób funkcjonowania osób niepełnosprawnych w szpitalu a zarządzanie informacją. W: Lewandowski J., Lecewicz-Bartoszewska J., Sekieta M. (Red.), Ergonomia niepełnosprawnym w przyszłości. Łódź 2003;232–239.
Adamczyk K. Somoopieka w wybranych modelach opieki pielęgniarskiej. Akademia Medyczna, Lublin 2000.
Jasik J., Płotka A. Management of knowledge and communication with the disabled patients and healthy lifestyle. Ann. UMCS Sect. D. 2003;58(Supl.13,cz.1): 522–530.
Muszyński Z. Komunikacja i znaczenie. Semantyczny aspekt komunikacji. Wydawnictwo UMCS, Lublin 2000.
Jasik J., Adamczyk K., Lorencowicz R. Difficulties in interpersonal communication as one of the reasons for passive attitude in the life of the disabled. Ann. UMCS Sect. D. 2006;60(Supl.16,nr3):26–29.
Hall E.T. Bezgłośny język. PIW, Warszawa 1987.
Whitaker H., Whitaker H.A. Studies in Neurolinguistics. Academic Press Vol. 3, New York 1977.
Skrzypek E. Wpływ zarządzania wiedzą na jakość. Problemy jakości. 1999;11:4–9.
Pawelczyk K., Maniecka-Bryła I., Targowski M., Samborska-Sablik A. Satysfakcja pacjentów jako jeden ze wskaźników jakości opieki medycznej na przykładzie poradni lekarza rodzinnego. Acta Clin. Morphol. 2006;3: 20–21.
Thomas L.H., McColl E., Priest J., Bond S., Boys R.J. Newcastle Satisfaction with Nursing Scale: an instrument for quality assessments of nursing care. Qual. in Health Care. 1996;5(2):67–72.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 141
Liczba cytowań: 0