Opinia pielęgniarek na temat problemów pielęgnacyjnych w opiece nad pacjentami po udarze mózgu

Abstrakt

Wstęp. Jedną z najczęstszych przyczyn śmierci, trwałego kalectwa i niepełnosprawności u osób powyżej 40 roku życia jest udar mózgu. Na efektywną rehabilitację pacjentów po udarze mózgu niewątpliwie wpływa odpowiednia opieka pielęgniarska, jak również pomoc, obecność i wsparcie rodzin pacjentów.
Cel. Celem badań było pozyskanie opinii pielęgniarek na temat problemów w opiece pielęgnacyjnej nad pacjentami po przebytym udarze mózgu.
Materiał i metody. Badanie zostało przeprowadzone z udziałem 60 osób w wieku 23–58 lat (średnia wieku: 38,1), w tym 4 mężczyzn i 56 kobiet. Respondentami były osoby wykonujące zawód pielęgniarza/pielęgniarki na oddziałach zabiegowych i zachowawczych w placówce służby zdrowia na terenie województwa śląskiego. Narzędziem badawczym był kwestionariusz dobrowolnie wypełniony przez respondentów, zapewniając im anonimowość.
Wyniki. Według 85% respondentów najczęstszymi problemami, jakie powstają podczas sprawowania opieki pielęgniarskiej nad chorymi po przebytym udarze mózgu to obecne u pacjentów zaburzenia psychiczne. Następnie wykonywanie toalety całego ciała pacjenta (21,6%), edukacja pacjenta i jego rodziny (21,6%) oraz podejmowanie działań przeciwodleżynowych (18,3%). Najmniej problemów opiece pielęgniarskiej stanowiło karmienie doustne chorego (6,6%) oraz sytuacja, w której pacjent doświadczał dolegliwości bólowych (3,3%). Natomiast karmienie pacjenta przez zgłębnik i udział w farmakoterapii nie było powodem pojawiających się problemów w sprawowaniu opieki nad pacjentami po udarze mózgu.
Wnioski. 1) Warunki pracy pielęgniarek na oddziałach zachowawczych i chirurgicznych, w których hospitalizowani są pacjenci III i IV kategorii opieki przyczyniają się do powstawania znaczących obciążeń fizycznych i psychicznych tej grupy zawodowej, co zmniejsza skuteczność, a tym samym zmniejsza satysfakcję z pracy. 2) W badanej grupie najwięcej problemów pielęgniarskich dotyczyło pacjentów z zaburzeniami psychicznymi i agresywnymi, edukacja pacjenta i jego rodziny oraz wykonywanie toalety całego ciała pacjenta. Te problemy znacząco utrudnią opiekę nad pacjentami po udarze mózgu. 3) Występowanie zdarzeń niepożądanych nie stanowi według badanej grupy problemu w opiece nad pacjentem, zatem takie postrzeganie badanej grupy wskazuje na pojawiający się syndrom ‘wypalenia zawodowego’. Może to nieść za sobą negatywne skutki w opiece nad pacjentami, którym niezbędna jest właściwa i kompleksowa pielęgnacja po przebytym udarze mózgu. (PNN 2017;6(2):73–80)