Terapia neurologopedyczna dziecka z chorobą moyamoya
DOI:
https://doi.org/10.15225/PNN.2018.7.2.4Słowa kluczowe
moyamoya, terapia logopedyczna, zaburzenia mowy, zaburzenia komunikacji, opis przypadkuAbstrakt
Wstęp. Moyamoya to rzadka choroba o nieznanej etiologii, prowadząca do udarów niedokrwiennych, na skutek niedrożności tętnic wewnątrzczaszkowych. Wskutek zamknięcia tętnic w mózgu rozwija się poboczna sieć naczyń krwionośnych, które składają się na charakterystyczny obraz angiograficzny.
Opis przypadku. W pracy przedstawiono przypadek dziecka, które w przeciągu miesiąca przeszło dwa udary w obu półkulach mózgu. Uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego doprowadziły do niedowładu czterech kończyn, zaburzeń mowy (później jej braku), problemów z połykaniem, ograniczenia kontaktu wzrokowo-słuchowego.
Dyskusja. Głównym celem terapii było usprawnienie karmienia, picia i żucia oraz próba wprowadzenia komunikacji alternatywnej. Zastosowano elementy integracji sensorycznej, wykorzystano terapię regulacyjną Castillo Moralesa w celu uzyskania połykania, domykania buzi, kontroli żuchwy w trakcie karmienia i picia. Dodatkowo dziecko było równolegle usprawniane rehabilitacją ruchową, korzystało z Sali Doświadczeń Świata. Wbrew początkowym założeniom nie udało się osiągnąć wszystkich celów terapii. Napady padaczkowe spowodowały utratę osiągniętych umiejętności.
Wnioski. Sukces w prowadzeniu terapii jest zależny od wielu czynników, często niezależnych od terapeuty. Ważne jest dostosowanie poziomu trudności zajęć, ich długości do możliwości i samopoczucia dziecka w danym dniu. Po zakończeniu programu stwierdzono poprawę kontaktu wzrokowego. Jednak w przypadku dziecka z tak bardzo uszkodzonym centralnym układem nerwowym celem terapii jest już utrzymanie uzyskanych umiejętności i dalsze próby wypracowania kolejnych, poprzez ich wielokrotne powtarzanie. (PNN 2018;7(2):75–79)
Bibliografia
Scott R.M., Smith E.R. Moyamoya disease and moyamoya syndrome. N Engl J Med. 2009;360(12):1226–1237.
Smith E.R., Scott R.M. Surgical management of moyamoya syndrome. Skull Base. 2005;15(1):15–26.
Hertza J., Loughan A., Perna R., Davis A.S., Segraves K., Tiberi N.L. Moyamoya disease: a review of the literature. Appl Neuropsychol Adult. 2014;21(1):21–27.
Kułakowska A., Kapica-Topczewska K., Borowik H., Drozdowski W. Moyamoya disease as a rare cause of ischaemic stroke — case report. Pol Merkuriusz Lek. 2009;27(160):334–337.
Goto Y., Yonekawa Y. Worldwide distribution of moyamoya disease. Neurol Med Chir (Tokyo). 1992;32(12):883–886.
Strześniewski P., Lasek W., Meder G., Kasprzak H., Karolkiewicz M. Diagnostic imaging of moyamoya disease — two case reports. Pol J Radiol. 2004;69(1):133–136.
Woźniak K., Ratuszek-Sadowska D., Śniegocki M. The Moyamoya disease — the description of clinical case. Journal of Education, Health and Sport. 2015;5(8):253–264.
Rosińczuk-Tonderys J., Żerkowska U., Uchmanowicz I., Kalisz A. Udary mózgu u dzieci do 5. roku życia. Probl Pielęg. 2011;19(1):13–20.
Opara J. Aktualne metody usprawniania ruchowego chorych po udarze mózgu. Udar Mózgu. 2002;4(1):33–38.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 200
Liczba cytowań: 0