Teoretyczna koncepcja wpływu Tai Chi na upadki wśród pacjentów z chorobą Parkinsona

Abstrakt

Wstęp. Obecnie w Polsce i w innych krajach europejskich jesteśmy świadkami wzrostu ilości ludzi w podeszłym wieku. Szczególne znaczenie ma ocena psychofizyczna chorego oraz określenie deficytów jego funkcjonowaniu w życiu codziennym.
Cel. Celem pracy była analiza wybranych czynników demograficznych mających wpływ na funkcjonowanie biopsychospołeczne pacjentów neurogeriatrycznych.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono w Klinice Geriatrii Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 im. dr. A. Jurasza w Bydgoszczy na grupie 122 pacjentów w wieku od 60. do 95. roku życia, hospitalizowanych z powodu schorzeń układu nerwowego. Oceny biopsychospołecznej dokonano za pomocą skali NOSGER (Nurses’ Observation Scale for Geriatric Patients) — Pielęgniarskiej Skali Obserwacji Pacjentów Geriatrycznych oraz skali Barthel.
Wyniki. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że średnia ocena funkcjonowania osób starszych w ocenie skali NOSGER wyniosła 89,89 na 150 pkt maksymalnych. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że ankietowani w wieku do 64 lat najlepiej funkcjonowali w poszczególnych aspektach skali NOSGER, natomiast najgorzej funkcjonowali badani w wieku powyżej 90. lat z wyjątkiem podskali nastroje i emocje. W grupie wiekowej 65–74 lata i 75–89 lat funkcjonowanie było zbliżone we wszystkich podskalach. Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała, że ankietowani, którzy byli w II grupie sprawności mieli istotnie gorsze funkcjonowanie w poszczególnych podskalach oraz ogólnej ocenie NOSGER niż badani, którzy byli w I grupie sprawności (p<0,05).
Wnioski. Nie stwierdzono różnic istotnych statystycznie pomiędzy płcią, wiekiem, stanem cywilnym i wykształceniem a sprawnością czynnościową pacjentów w ocenie skalą Barthel. Nie stwierdzono również istotnego wpływu płci, wieku i wykształcenia na ocenę pacjentów w skali NOSGER. Stwierdzono istotny wpływ stanu cywilnego na ocenę w obszarze zachowań destrukcyjnych i zakłócających w skali NOSGER. (PNN 2018;7(3):118–123)