Klinimetryczna ocena wydolności funkcjonalnej i jakości życia pacjentów z udarem mózgu — przegląd badań

Abstrakt

Udar mózgu jest drugą najczęstszą, zaraz po chorobach niedokrwiennych serca, przyczyną zgonów na świecie i często wiąże się z różnymi, długoterminowymi konsekwencjami fizycznymi i neuropsychologicznymi. W związku z tym, że udar mózgu stanowi jedną z najczęstszych przyczyn niepełnosprawności zainteresowanie badaczy z całego świata koncentruje się na ocenie wydolności funkcjonalnej i jakości życia wśród tych chorych. Wiele narzędzi oceny, obejmujących różne dziedziny funkcjonalne, jest dostępnych dla klinicystów i badaczy pracujących z osobami po udarze mózgu. Przedstawiona analiza wyników badań różnych autorów wskazuje, iż udar mózgu w znaczącym stopniu wpływa na wydolność fizyczną oraz psychiczną. Zmiana zdolności funkcjonalnych, zaburzenia nastroju, zaburzenia poznawcze i zmniejszone interakcje społeczne są często obserwowane u tych chorych. U pacjentów po udarze mózgu jednoczesne stosowanie kilku różnych skal oceny stanu chorych, stwarza możliwość prawidłowej kwalifikacji do rehabilitacji, prognozowania długoterminowego, oszacowania potrzeb dla ewentualnej opieki oraz obiektywnej, bardziej szczegółowej analizy uzyskanych wyników i zmian zachodzących w przebiegu procesu leczenia. (PNN 2019;8(2):86–90)