Pielęgnacja pacjenta z nieepileptycznymi napadami — opis przypadku

Abstrakt

Wstęp. Różnicowanie napadów padaczkowych od psychogennych niepadaczkowych napadów (PNES psychogenic nonepileptic seizures) jest problematyczne i prowadzi do postawienia złej diagnozy. Szacuje się, że wśród chorych z rozpoznaną epilepsją, aż 20–40% miało w rzeczywistości napady rzekomopadaczkowe. Błędna diagnoza wiąże się z opóźnieniem wdrożenia właściwego leczenia, powikłaniami zbędnego leczenia, gorszym funkcjonowaniem chorego, wysokimi kosztami opieki i bezrobotności.
Cel. Celem pracy było zapoznanie pielęgniarek neurologicznych z przyczynami, objawami, leczeniem i opieką pielęgniarską nad chorą z PNES na podstawie opisanego przypadku.
Opis przypadku. Studium przypadku pacjentki z psychogennymi napadami niepadaczkowymi leczonej wielokrotnie na oddziale psychiatrycznym. Na podstawie wywiadu z chorą, analizy dokumentacji medycznej, obserwacji pośredniej i bezpośredniej chorej rozpoznano problemy pielęgnacyjne i ustalono plan opieki.
Wyniki. Opisaną pacjentkę przyjęto na oddział psychiatryczny z powodu zamiarów samobójczych, obniżonego nastroju i ataków epileptycznych o nieznanej etiologii. Pacjentka borykała się z wieloma problemami natury psychospołecznej, których rozwiązanie wymagało wysokich kompetencji zawodowych i etycznych. U chorej rozpoznano następujące problemy pielęgniarskie: niechęć do poddania się badaniu wideo EEG, bóle brzucha, izolacja chorego na oddziale, ryzyko samobójstwa, ryzyko urazu.
Wnioski. Interwencje pielęgniarskie podjęte wobec chorej okazały się skuteczne. Uzyskano poprawę w zakresie funkcjonowania psychospołecznego, chora nie podjęła próby samobójczej w czasie kryzysu. Dzięki współpracy interdyscyplinarnej udało się potwierdzić nieepileptyczny charakter napadów, a chorą wypisano z zaleceniami terapeutycznymi (farmakoterapia, psychoterapia, wizyty w poradni zdrowia psychicznego) do domu. (PNN 2021; 10(1):35–41).