Pedagogia Chiary Lubich w „Myślach duchowych konferencji telefonicznych Collegamento CH”

Abstrakt

Niniejsze studium odnosi się do pism Chiary Lubich, która założyła Ruch Focolari w latach 40. XX w. Lubich użyła „duchowych myśli” jako materiału dydaktycznego umożliwiającego dotarcie do ludzi i miejsc, do których niemożliwe było dotarcie osobiste. Co więcej, przez całe życie dopracowywała własną strategię edukacyjną, którą można uznać za specyficzną pedagogię katolicką ze względu na jej odniesienia do kwestii religijnych i społecznych. Celem niniejszego studium było prześledzenie, za pomocą analizy jednej z serii „duchowych myśli” Chiary Lubich, w jaki sposób budowała własną praktykę edukacyjną z wykorzystaniem przesłań, a w konsekwencji próba ujęcia pedagogicznego stanowiska obecnego w jej pismach. Refleksja zawiera koncepcje charyzmatu, pola religijnego i relacji symbolicznych, zinterpretowanych w perspektywie historycznej i społecznej, jako teoretycznego punktu odniesienia.