Religia w kształtowaniu dorosłości. Perspektywa katolicka
DOI:
https://doi.org/10.12775/PCh.2017.031Słowa kluczowe
edukacja religijna dorosłych, wiedza religijna, kompetencje życiowe, strategie refleksji nad życiem, style życiaAbstrakt
Poszukiwanie roli religii w kształtowaniu dorosłości wyraża się w odkrywaniu czynników sprzyjających rozwojowi osoby. Wśród nich wymienia się coraz częściej religię, z uwagi na to, że zaspokaja ona potrzebę odkrywania źródła i sensu istnienia oraz działania. W chrześcijaństwie tym ostatecznym punktem odniesienia jest osobowy Bóg, który w Jezusie Chrystusie wypełnia zamiar zbawienia ludzkości. Oznacza to, że religia chrześcijańska posiada wymiar indywidualny i wspólnotowy, co przekłada się na jej oddziaływania społeczne i w każdym z nich na swój własny sposób jest urzeczywistniana w postaci wiary. Wymiar indywidualny związany jest z dynamizmem wyznawanej wiary i opisywany w postaci koncepcji rozwoju religijnego czy rozwoju wiary. Wymiar społeczny wyraża się w odniesieniach do innych ludzi w postaci relacji interpersonalnych oraz do grup społecznych i instytucji. Analiza materiału badawczego zgromadzonego wśród studentów Korespondencyjnego Kursu Biblijnego (narracje absolwentów, dane demograficzne uczestników oraz obliczenia statystyczne) pokazują, że istnieje wśród dorosłych Polaków zapotrzebowanie na edukację religijną, która dostarczając rzetelnej wiedzy będzie wspomagała poszczególne osoby i grupy w kształtowaniu stylu życia.
Bibliografia
Bronk, Andrzej. „Religia”. W: Religia. Encyklopedia PWN na CD. Warszawa: PWN, 2001/2003.
Chaim, Władysław. „Koncepcje rozwoju religijnego”. W: Studia z psychologii rozwoju, red. Józef Makselon, 9–53. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PAT, 2002.
Cross, K. Patricia. Adults as Learnes. Increasing Participation and Facilitating Learning. San Francisco: Jossey-Bass Publishers, 1981.
Fowler, James. Becoming adult, becoming Christian. Adult development and Christian faith. Toronto: Harper & Row, 1984.
Fowler, James. Stages of Faith. The Psychology of Human Development and the Quest for Meaning. San Francisco: Harper & Row Publishers, 1981.
Furrow, James L., Pamela Ebstyne King, Krystal White. „Religion and Positive Development: Indentity, Meaning, and Prosocial Concerns”. Applied Developmental Science 1 (2004): 17–26.
Giguère, Paul-André. Dorosły człowiek, dojrzała wiara. Kraków: Wyd. M, 1997.
Krysztofik, Janusz, Anna Walulik. Między ignorancją a eksperckością. Częstochowa: Edycja Świętego Pawła, 2016.
Malewski, Mieczysław. Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice. Wrocław: Wydawnictwo Naukowe DSW, 2010.
Marek, Zbigniew. Pedagogika towarzyszenia. Perspektywa tradycji ignacjańskiej. Kraków: Akademia Ignatianum w Krakowie, 2017.
Marek, Zbigniew. Religia – pomoc czy zagrożenie dla edukacji? Kraków: Wyd. WAM, 2014.
Mariański, Janusz. Religijność społeczeństwa polskiego w perspektywie europejskiej. Kraków: Zakład Wydawniczy Nomos, 2004.
Ricoeur, Paul. Symbolika zła. Tłum. S. Cichowicz, M. Ochab. Warszawa: Aletheia, 1986.
Spilka, Bernard, Ralph W. Hood Jr., Bruce Hunsberger, Richard Gorsuch. The Psychology of Religion. New York: The Guilford Press, 2003.
Walulik, Anna. „Kompetencje religijne w całożyciowym uczeniu się”. W: Edukacja – wczoraj, dziś i jutro, t. V: Edukacja ustawiczna w Polsce i na świecie, red. Ewa Jagiełło, Renata Matysiuk, Urszula Tyluś, 198–220. Siedlce: Siedleckie Towarzystwo Naukowe, 2013.
Walulik, Anna. „Synergiczny charakter towarzyszenia wychowawczego”. W: Zbigniew Marek, Pedagogika towarzyszenia. Perspektywa tradycji ignacjańskiej, 9–23. Kraków: Akademia Ignatianum w Krakowie, 2017.
Walulik, Anna. Edukacyjne wspomaganie dorosłych w refleksji nad życiem. Kraków: Wyd. WSFP Ignatianum, WAM, 2012.
Walulik, Anna. Moderacyjne i synergiczne kształtowanie dorosłości. Propozycja typologii modeli znaczeń wiedzy religijnej na przykładzie Korespondencyjnego Kursu Biblijnego. Kraków: Wyd. WSFP Ignatianum, WAM, 2011.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 833
Liczba cytowań: 0