Krzywda i przebaczenie w resocjalizacji i innych działaniach pomocowych
DOI:
https://doi.org/10.12775/PCh.2016.031Słowa kluczowe
krzywda, trauma, przebaczenia, resocjalizacja sprawców przestępstw, pomoc terapeutyczna ofiaromAbstrakt
W artykule odniesiono się do relacji interpersonalnych tworzonych przestępstwem. Zagadnienie krzywdy wyrządzanej ofiarom przez sprawców omówiono w kontekście ewentualności przebaczenia ze strony ofiar. Wykazano różne obszary relacji międzyludzkich, gdzie krzywda i przebaczenie znajdują swój wyraz.
Bibliografia
Baron-Cohen, Simon. Teoria zła. Sopot: Smak Słowa, 2014.
Browne, Kevin, Martin Herbert. Zapobieganie przemocy w rodzinie. Warszawa: PARPA, 1999.
Gilligan, James. Wstyd i przemoc. Poznań: „Media i Rodzina”, 2001.
Hołyst, Brunon. Psychologia kryminalistyczna. Warszawa: Lexis Nexis, 2009.
Jasiński, Andrzej, Wojciech Zyzak, Aldona Król. „Przebaczenie”. W: Encyklopedia Katolicka, t. XVI, 604–606. Lublin: TN KUL, 2012.
Kmiecik-Baran, Krystyna. Młodzież i przemoc. Warszawa: PWN, 1999.
Konopczyński, Marek. „Kierunki zmian teorii i metodyki oddziaływań resocjalizacyjnych w Polsce”. W: Współczesne kierunki zmian w teorii i praktyce resocjalizacyjnej, red. Marek Konopczyński, Wiesław Ambrozik, 7–63. Warszawa: CMPPP, 2009.
Kowalczyk, Stanisław. Wolność naturą i prawem człowieka. Sandomierz: Wyd. Diecezjalne w Sandomierzu, 2000.
Majchrzyk, Zdzisław. Nieletni, młodociani, dorośli sprawcy zabójstw. Warszawa: IPiN, 2004.
Maultsby, Maxie C. Racjonalna Terapia Zachowania. Poznań: Alterna,1992.
Nowak, Marian. Podstawy pedagogiki otwartej. Lublin: RW KUL, 2000.
Stein, Arndt. Kiedy dzieci są agresywne. Warszawa: Jedność, 2002.
Szostek, Andrzej. Normy i wyjątki. Lublin: KUL, 1980.
Wach, Tomasz Janusz. Resocjalizacja nieletnich sprawców gwałtownych czynów zabronionych. Lublin: KUL, 2009.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 817
Liczba cytowań: 0
