Fenomenologia przebaczenia – moralny i metafizyczny wymiar przebaczenia
DOI:
https://doi.org/10.12775/PCh.2016.006Słowa kluczowe
przebaczenie, przemiana, krzywda, grzech, nowy bytAbstrakt
Artykuł jest próbą fenomenologicznego opisu przebaczenia. Autor podkreśla szczególną rolę przebaczenia w naszej kulturze, przepełnionej krzywdami, winami, złem, grzechem. Bez przebaczenia świat taki narażony jest na całkowitą destrukcję. Przebaczenie jest działaniem, aktywnością, jaką podejmuje człowiek w pewnej sytuacji. Jest to sytuacja krzywdy, poczucia winy, ale też rezygnacji z odpłacenia tym, co się krzywdzicielowi słusznie należy, rezygnacji z zemsty. W artykule poddaje się analizie dwa wymiary przebaczenia: pierwszym jest wymiar moralny, w którym akty przebaczenia uwarunkowane są skruchą i zadośćuczynieniem; drugim wymiar metafizyczny, w którym możliwe staje się przebaczenie bezwarunkowe. W obu wymiarach w przebaczeniu dokonuje się przemiany człowieka i przemiany bytu.Bibliografia
Bonhoeffer, Dietrich. Widerstand und Ergebung. Briefe und Aufzeichnungen aus der Haft. Herausgegeben von Eberhard Bethge. Berlin: Evangelische Verlagsanstalt, 1961.
Cieszkowski, August. Ojcze nasz, t. 3. Poznań: Fiszer i Majewski, 1923.
Clendenen, Avis, Troy Martin. Uzdrawiająca moc przebaczenia, tłum. Jerzy Wolak. Kraków: WAM, 2004.
Grabowski, Marian. Krajobraz winy. Próba analizy fenomenologicznej. Toruń: Wydawnictwo UMK, 2001.
Hallowell, Edward M. Miej odwagę wybaczyć, tłum. Monika Walendowska. Warszawa: Klub dla Ciebie, 2007.
Horney, Karen. Neurotyczna osobowość naszych czasów, tłum. Helena Grzegołowska. Warszawa: PWN, 1982.
Jaspers, Karl. „Problem winy”, tłum. Jan Garewicz. Etyka 17 (1979): 143–207.
Kendall, Robert Tillman. Przebaczyć do końca, tłum. Piotr Blumczyński. Katowice: Wydawnictwo Credo, 2006.
Kristeva, Julia. Czarne słońce. Depresja i melancholia, tłum. Michał Paweł Markowski, Remigiusz Ryziński. Kraków: Universitas, 2007.
Lewis, Clive Staples. Rozważania o chrześcijaństwie, tłum. Zbigniew Kościuk. Warszawa: Logos, 2002.
Marcel, Gabriel. Tajemnica bytu, tłum. Małgorzata Frankiewicz. Kraków: Znak, 1995.
Margalit, Avishai. „Przebaczanie i zapominanie”, tłum. Zofia Rosińska. Kronos 4 (2009): 150–160.
Mounier, Emanuel. Wprowadzenie do egzystencjalizmów oraz wybór innych prac, tłum. Ewa Krasnowolska. Kraków: Znak, 1964.
Platon. Gorgiasz, tłum. Paweł Siwek. Warszawa: PWN, 1991.
Prokofieff, Sergej O. Duchowe znaczenie przebaczenia, tłum. Michał Waśniewski. Gdynia: Genesis, 2006.
Ricoeur, Paul. Symbolika zła, tłum. Stanisław Cichowicz, Maryna Ochab. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1986.
Sołowjow, Władimir. Uzasadnienie dobra. Filozofia moralna, tłum. Paweł Rojek, Marek Kita, Katarzyna Janowska, Leszek Augustyn. Kraków: Wydawnictwo UJ, 2005.
Soveringo, Giuseppe. Poczucie winy, tłum. Stanisław Obirek, Stanisław Pyszka. Kraków: M, 1993.
Spaemann, Robert. Szczęście a życzliwość. Eseje o etyce, tłum. Jarosław Merecki. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL, 1997.
Stein, Edyta. Twierdza duchowa, tłum. Immakulata Adamska. Poznań: Zysk i S-ka, 1998.
Tillich, Paul. Rzeczywistość Chrystusa. Nowy byt, tłum. Jan Adrian Lata. Oleśnica: Oficyna Wydawnicza „Signum“, 1996.
Tomasz z Akwinu. Kwestie dyskutowane o prawdzie, t. 2, tłum. Adam Aduszkiewicz, Leszek Kuczyński, Jacek Ruszkowski. Kęty: Antyk, 1998.
Weil, Simone. Świadomość nadprzyrodzona. Wybór myśli, tłum. Aleksandra Olędzka-Frybesowa. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1986.
Wiesenthal, Simon. Die Sonnenblume. Von Schuld und Vergebung. Paris: Opera Mundi, 1969.
Wiesenthal, Szymon. Słonecznik. Opowieść i komentarze, tłum. Magdalena Kurkowska, Katarzyna Sendecka. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2000.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1357
Liczba cytowań: 0
