Wolność jako fundamentalna przesłanka liberalnej filozofii wychowania Józefa Tischnera

Abstrakt

Celem wypowiedzi jest uświadomienie etycznego a priori w wychowaniu, w którym nader często zapomina się o pochodności czy niezupełności projektowanych przez nie sensów bycia człowieka. Artykuł odpowiada na pytanie: co musi wydarzyć się w ramach codziennego zatroskania o wychowanka, żeby mógł dokonać się w nim zwrot do odkrywania siebie jako człowieka dobrego, a owo etyczne a priori ujmuje się w formie zasady wychowania do wolności. W przestrzeni wychowania do wolności wyróżnia się za Tischnerem cztery ścieżki (transgresję, transcendencję, aproksymację, supererogację), którymi może podążać wychowanek, a wraz z nim wychowawca, jeśli tylko będą chcieli rozwijać w sobie potencjalność czynienia dobra i wychowania w dobru.