Pedagogika chrześcijańska pedagogiką personalistyczną
DOI:
https://doi.org/10.12775/PCh.2013.006Słowa kluczowe
pedagogika chrześcijańska, personalizm, antropologia, społeczeństwo wyboruAbstrakt
Artykuł przybliża specyfikę pedagogiki chrześcijańskiej. W tym celu autor charakteryzuje najpierw przykładowe nurty i kierunki w pedagogice: laicki, radykalno- emancypacyjny, technologiczno-funkcjonalny, pedagogikę steinerowską, humanistyczną, antypedagogikę. Na ich tle uwidacznia się profil chrześcijańskiej myśli pedagogicznej. Autor charakteryzuje ją, wychodząc od fundamentów antropologicznych, tworzonych przez Augustyna i Tomasza z Akwinu, oraz znajdujących pełne rozwinięcie w myśli personalistycznej. Prezentując personalistyczną myśl antropologiczną, autor wskazuje na podstawowe konsekwencje, jakie przynosi ona w dziedzinie pedagogiki. Swoje rozważania uzupełnia również poprzez odwołanie do dokumentów Kościoła. Ostatnia część artykułu jest próbą ukazania, na czym polega wychowanie chrześcijańskie w społeczeństwie wyboru, jakie ukształtowało się na przełomie XX i XXI wieku.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1570
Liczba cytowań: 0