Metoda dialogiczna w szkole (opis i weryfikacja narzędzia diagnostycznego na przykładzie lekcji religii)
DOI:
https://doi.org/10.12775/PCh.2010.011Abstrakt
W wielu współczesnych opracowaniach teoretycznych występuje krytyka tradycyjnych form pedagogicznych i katechetycznych opartych o metodę scholastyczną („trzy zet” = zakuć, zdać i zapomnieć), technologiczną (stosowanie wypracowanych dawno technik) i paradygmatyczną (akcent na aspekt przedmiotowy, poznawczy, empirycystyczny)1. Wnioski wypływające z powyższych prac teoretycznych prowadzą do sformułowania tezy potwierdzonej empirycznie, że uprawianie samej dydaktyki wiąże się z przemocą strukturalną sankcjonowaną prawnie oraz prowadzi do niedostosowania społecznego, przestępczości nieletnich i innych dewiacji.
Pobrania
Opublikowane
2010-05-10
Jak cytować
1.
RADOŃ, Stanisław. Metoda dialogiczna w szkole (opis i weryfikacja narzędzia diagnostycznego na przykładzie lekcji religii). Paedagogia Christiana [online]. 10 maj 2010, T. 25, nr 1, s. 211–232. [udostępniono 25.7.2024]. DOI 10.12775/PCh.2010.011.
Numer
Dział
Artykuły / Articles
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 302
Liczba cytowań: 0