Pogoda ducha – przejaw przezwyciężenia zniechęcenia, rozpaczy i nihilizmu. Spuścizna księdza Franciszka Blachnickiego

Abstrakt

Artykuł stanowi rekonstrukcję biograficzną oraz propozycję interpretacji tej części dziedzictwa księdza Franciszka Blachnickiego, która dotyczy problematyki felicytologicznej, a zwłaszcza jednej z jej kategorii – pogody ducha. Zaprezentowaniu wyników badań służy odpowiednia struktura artykułu. W jego części początkowej sprecyzowano zasadnicze pojęcia, podano założenia metodologiczne, a także nakreślono wizerunek księdza Blachnickiego jako człowieka pogodnego po to, by fakty biograficzne usytuować w szerszym kontekście. Następnie dokonano uściśleń, w wyniku których ukazano jego pojmowanie pogody ducha i sposobów jej osiągania m.in. dzięki odpowiedniemu procesowi edukacyjnemu. Wyodrębniono oraz opisano przeciwieństwa pogody ducha, takie jak: smutek, przygnębienie, defetyzm, rozpacz, odnalezione w dorobku Blachnickiego. Przekaz ten wzbogacono wskazówkami, które można uznać za sugestie etyczne, społeczne i wychowawcze Blachnickiego skierowane do współczesnych ludzi. Spuścizna ta stanowi oryginalne, inspirujące studium duchowe, dlatego warto zadbać o odpowiednie odczytywanie przez kolejne pokolenia zawartego w nim pouczenia oraz przesłania.