Radim Palouš i Jozef Piaček, dwaj filozofowie o fenomenologicznych wątkach edukacji, synkrytycyzmie i filozofii zgodności
DOI:
https://doi.org/10.12775/PCh.2023.005Słowa kluczowe
synkrytycyzm, ponadczasowość (perichronia), homo educandus, zgodność (konkordancja), filozofia wychowaniaAbstrakt
W przedkładanym tekście przedstawiamy refleksję z zakresu filozofii wychowania, rozumianego jako conditio humana, która może stać się refleksją nad możliwościami myślenia filozoficznego (kultywowania myślenia) wśród młodzieży w dobie ignorancji (Konrad Paul Liessmann). Prezentujemy filozoficzny projekt synkrytycyzmu, w którym autorzy odsłaniają wątki filozofii daru i akceptacji inności w filozofii wychowania i w systemie edukacji filozoficznej, w przestrzeni czasu wolnego od pracy (niedzielnego – wolnego dla nauczania, Jan Patočka) i budowania relacji w autentycznej codzienności (Radim Palouš). Filozofia synkrytycyzmu wraz z możliwościami, jakie daje zgodność (Jozef Piaček), pozwala nam dostrzegać sensowność filozofii wychowania; odnajdujemy w niej nowe możliwości i wyzwania dla człowieka jako homo educandus.
Bibliografia
Braque, R. (2011). Les Ancres dans le ciel. L’infrastructure métaphysique. Paris: Seuil.
Casper, B. (1998). Das Ereignis des Betens. München: Verlag Karl Alber.
Derrida, J. (1993). Diferänce. In M. Petříček (Ed.), Texty k dekonstrukci (pp. 146–176). Bratislava: Archa.
Heidegger, M. (1969). Zur Sache des Denkens. Tübingen: Max Niemeyer.
Janko, J. & Janková, M. (1989). Logico-Methodologic and Naturalist Sources of the Syncritical Method. In M. Kyralová, J. Přívratská (Eds.), J. A. Comenius’s Contribution to World Science and Culture (pp. 113–117). Praha: Academia.
Kratochvíl, Z. (1995). Výchova, zřejmost, vědomí. Praha: Herrmann & synové.
Lévinas, E. (1977). Du sacré au saint. Paris: Éditions de Minuit.
Liessmann, K. P. (2006). Theorie der Unbildung. Wien: Paul Zsolnay Verlag.
Liessmann, K. P. (2010). I já jsem propadl internetu. Respekt, 21(41), 34–35.
Michálek, J. (1996). Topologie výchovy. Praha: Oikoymenh.
Palouš, R. (2007). Filosof krizí: od fenomenologie přes emendaci k tajemství. Filosofický časopis, 55(3), 413–421.
Palouš, R. (2008). Heretická škola. Praha: Oikoymenh.
Patočka, J. (1990). Kacířské eseje o filosofii dějin. Praha: Academia.
Pelcová, N. (2004). Filozofická a pedagogická antropologie. Praha: Karolinum.
Petříček, M. (2018). Filosofie en noir. Praha: Karolinum.
Piaček, J. (2003). Úvod do synkriticizmu. In Brnianske prednášky (pp. 230–248). Brno: Masarykova univerzita.
Piaček, J. (2004). Primum perichronozofie. In J. Letz et al. (Eds.), Čas, bezčasie a večnosť ako horizont bytia osoby (pp. 11–27). Trnava: FF TU.
Piaček, J. (2014). Synkriticizmus – filozofia konkordancie. Bratislava: Hronka.
Pinc, Z. (1999). Fragmenty k filosofii výchovy. Praha: Oikoymenh.
Svobodová, Z. (2005). Nelhostejnost. Praha: Malvern.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 392
Liczba cytowań: 0
