Lexical collocation of the adverb "mimochodem"
DOI:
https://doi.org/10.12775/LinCop.2012.028Keywords
całość, część, eksplikacja semantyczna, ograniczenia semantyczne, przysłówek, verba dicendi, zdarzenie mowneAbstract
The article deals with the contemporary meaning of the adverb mimochodem ‘in passing / casually’. After a brief discussion of semantic changes within this unit, the synchronic analysis is presented. Appropriate contextual analysis of the adverb mimochodem shows that it collocates only with some verbs of saying. Numerous semantic restrictions suggest that the lexical unit mimochodem places specific speech acts within more general speech events. In the conclusion of the article, the author proposes to capture the relevant semantic properties of the discussed adverb by means of appropriate semantic explication.
References
Arct M., 1916, Słownik ilustrowany języka polskiego, Warszawa: Wyd. M. Arcta.
Bańkowski A., 2000, Etymologiczny słownik języka polskiego, Warszawa: PWN.
Bogusławski A., 1993, O proporcjonalności w języku i jej warunkach, w: J. Sambor, J. Linde-Usiekniewicz, R. Huszcza (red.) Językoznawstwo synchroniczne i diachroniczne. Tom poświęcony pamięci A. Weinsberga, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, s. 59–75.
Duraj-Nowosielska I., 2007, Robić coś i coś powodować, Warszawa: Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Greń Z., 1994, Semantyka i składnia czasowników oznaczających akty mowy w języku polskim i czeskim, Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy.
ISJP – Bańko M. (red.), 2000, Inny słownik języka polskiego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Karłowicz J., Niedźwiedzki W., Kryński A., 1900–1927, Słownik języka polskiego, Warszawa: Nakł. prenumeratorów.
Linde S. B., 1807 – 1814, Słownik języka polskiego, Warszawa, Drukarnia XX. Pijarów.
SJPDor – Doroszewski W. (red.), 1958 – 1969, Słownik języka polskiego, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
SJPDun – Dunaj B. (red.), 1996, Słownik współczesnego języka polskiego, Warszawa: Wilga.
USJP – Dubisz S. (red.), 2003, Uniwersalny słownik języka polskiego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Weiss D., 2005, Nowe przyimki o pochodzeniu imiesłowowym?, w: M. Grochowski (red.), Przysłówki i przyimki. Studia ze składni i semantyki języka polskiego, Toruń: Wydawnictwo UMK, s. 177–207.
Wierzbicka A., 1972, W poszukiwaniu semantycznego modelu czasu i przestrzeni, w: A. Wierzbicka (red.), Semantyka i słownik, Wrocław: Ossolineum, s. 151–163.
Zdanowicz A., Bohusz-Szyszko M., Filipowicz J., Tomaszewicz W., Czepieliński F., Korotyński W., 1861, Słownik języka polskiego, Wilno.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Stats
Number of views and downloads: 369
Number of citations: 0