Co to jest życie? Preliminaria semantyczne
DOI:
https://doi.org/10.12775/LinCop.2012.026Słowa kluczowe
semantyka, fenomenologia lingwistyczna, czasownik, życieAbstrakt
The term used in the title has not so far been the subject of a more extensive linguistic reflection. The author of the paper aims at providing a disciplined description of lexical units containing the segment żyć with respect to their structure and meaning. The method of analysis is based on putting forward hypotheses in the form of analytical implications and subjecting them to falsification by bringing them down to contradiction. The content of the paper focuses on issues relating to reconstruction of the form of lexical units (on the basis of segment and supra-segment signals) and reconstruction of the hierarchy of meaningful components. In close relationship with the content of the analysed terms, also the notions wiedzieć (‘to know’) and robić (‘to do/make’) are discussed. The author tries to prove that those components belong to the semantic structure of the examined phrase; he also proposes a preliminary explication of meanings in the terms of natural semantic meta-language.
Bibliografia
BOGUSŁAWSKI A., 1976, O zasadach rejestracji jednostek języka, Poradnik Językowy, z. 8, s. 356–364.
BOGUSŁAWSKI A., 1977, Problems of the Thematic-Rhematic Structure of Sentences, Warszawa: PWN.
BOGUSŁAWSKI A., 1983, Interpretacja nieliteralna, metafora, proporcja analogiczna, w: M. Głowiński, A. Okopień-Sławińska (red.), Studia o metaforze II, Wrocław: Os-solineum, s. 63–88.
BOGUSŁAWSKI A., 1996a, Logiczne, nielogiczne, pozalogiczne, Przegląd Humani-styczny 5, s. 109–142.
BOGUSŁAWSKI A., 1996b, Świętość jakości życia?, Przegląd Humanistyczny 40/2, s. 1–38.
BOGUSŁAWSKI A., 1997, Do świata przez język, Przegląd Humanistyczny 2, s. 103–129.
BOGUSŁAWSKI A., 2001, O pozytywnej stronie granic poznania, w: A. Horecka, J. Jadacki (red.), U progu trzeciego tysiąclecia. Człowiek – Nauka – Wiara, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper s. 209–245.
BOGUSŁAWSKI A., 2002, Światopogląd i wiedza (glosa do pewnej dyskusji), Przegląd Humanistyczny 46, 2 (371), s. 1–30.
BOGUSŁAWSKI A., 2004, Rezygnacja i nadzieja filozofów, Przegląd Humanistyczny, nr 383, s. 1–26.
BOGUSŁAWSKI A., 2007, A Study in the Linguistics-Philosophy Interface, Warszawa: BEL Studio.
DURAJ-NOWOSIELSKA I., 2007, Robić coś i coś powodować. Opozycja agentywności i kauzatywności w języku polskim. Warszawa: Wydz. Polonistyki UW.
ISJP: Bańko M. (red.), 2000: Inny słownik języka polskiego, t. 1–2. Warszawa: Pań-stwowe Wydawnictwo Naukowe.
NKJP: Narodowy Korpus Języka Polskiego, http://nkjp.pl
NOWAK T., 2012a, Opozycja „człowiek (umysł) – maszyna (komputer)” w języku. Głos językoznawczy w dyskusji nad sztuczną inteligencją [w druku].
SPAEMANN R., 2001, Osoby. O różnicy między czymś a kimś. Tłum. J. Merecki SDS. Warszawa: Granice.
STĘPIEŃ A. B., 1995, Wstęp do filozofii. Lublin: TN KUL.
SWJP: Dunaj B. (red.), 1996, Słownik współczesnego języka polskiego, Warszawa: Wydawnictwo Wilga.
USJP: Dubisz S., (red.), 2003, Uniwersalny słownik języka polskiego, t. 1–6. Warsza-wa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
WIERZBICKA A., 2006: Semantyka. Jednostki elementarne i uniwersalne, przekł. A. Głaz., K. Korżyk, R. Tokarski, Lublin: UMCS.
ZARON Z., 1998, Czy zwierzę to ktoś? Językowe dowody podmiotowości zwierząt, Prace Filologiczne, t. 43, s. 507–515.
ZARON Z., 2001, Obraz Boga językiem narysowany. Orzecznikowe dystynkcje pojęcia „Bóg”, Studia Slavica Oldenburgensia, s. 449–459.
ZARON Z., 2009: Problemy składni funkcjonalnej, Warszawa: Wydawnictwo Wydziału Polonistyki UW oraz BEL Studio.
ZARON Z., 2011, Ktoś to znaczy kto? O językowym statusie roślin, Poradnik Języko-wy, z. 1, s. 121–130.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 412
Liczba cytowań: 0