Muzealnictwo Janiny Tuwanówny

Apstrakt

Artykuł jest opracowaniem muzealniczej spuścizny oraz biografii nieznanej szerzej etnografki i muzealniczki dr Janiny Tuwanówny (1905–1959), w okresie 1926–1939 związanej z Muzeum Etnograficznym w Warszawie działającym przy Muzeum Przemysłu i Rolnictwa. Była ona doktorką nauk humanistycznych, etnolożką, muzeolożką, prezeską przedwojennego Warszawskiego Klubu Wioślarek, członkinią Polskiego Komitetu Międzynarodowej Federacji Kobiet z Wyższym Wykształceniem, działaczką Przysposobienia Wojskowego Kobiet, członkinią wspierającą Studium Polski Podziemnej, żołnierką AK, łączniczką w Powstaniu Warszawskim w randze kapitana o pseudonimie „Ina”. Jej życie i osiągnięcia w dziedzinie nauk etnologicznych i muzeologicznych zostały omówione na podstawie materiałów archiwalnych należących do dwóch zespołów spuścizn przechowywanych w Archiwum Muzeum Powstania Warszawskiego oraz w zbiorach specjalnych Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie. W świetle zachowanych materiałów Janina Tuwanówna jawi się jako zaangażowana muzealniczka, która większość życia, zarówno w przedwojennej Polsce, jak i po wojnie przebywając na emigracji we Francji, poświęciła swojej pasji – muzealnictwu. Omówione pokrótce jej prace naukowe oraz artykuły zachowane w spuściznach rzucają światło na tematy, którymi się zajmowała, a które dotyczyły sposobu organizacji, urządzania oraz wystawiania w muzeach etnograficznych w latach 40.–50. XX w.