Świętowanie jako okoliczność wyłączająca odpowiedzialność karną
DOI:
https://doi.org/10.12775/LSE.2022.61.01Słowa kluczowe
prawo karne, świętowanie, społeczna szkodliwość czynu, odpowiedzialność karna, zwyczajAbstrakt
Bez względu na swój charakter święta to czas, któremu społeczeństwo nadało szczególną rolę. Ich obchodzenie może się niekiedy wiązać z realizacją czynności, które wypełniają znamiona przestępstw lub wykroczeń. Prawo karne służy jednak przede wszystkim ochronie społeczeństwa przed czynnikami negatywnymi, zatem świętowanie, czyli działanie w sposób akceptowany społecznie, ma fundamentalne znaczenie dla ustalenia odpowiedzialności karnej osób działających. W artykule przedstawiono znaczenie czynności związanych ze świętowaniem w procesie ustalenia odpowiedzialności karnej sprawców niektórych czynów zabronionych, szczególnie w zakresie konkretyzacji ich motywacji oraz sposobu działania. Na początku zarysowano spór doktrynalny dotyczący kontratypu zwyczaju oraz problematyczność jego stosowania w orzecznictwie. Następnie omówiono wpływ świętowania na ustalenie społecznej szkodliwości czynu, co, ze względu na specyfikę zwyczajów i obyczajów jako ugruntowanych w moralności społecznej, stanowić powinno ważną okoliczność dla organów prowadzących postępowanie. Sformułowano również kilka przesłanek pomocniczych mogących mieć zastosowanie w postępowaniach o omawianym charakterze. Na końcu podkreślono, że popełnienie czynu zabronionego wiąże się z realizacją jego wszystkich znamion. Niekiedy może to nie mieć miejsca z uwagi na odmienny od relewantnych zamiar osób działających.
Bibliografia
Bojarski, M. (2019). Art. 65. W: M. Bojarski, W. Radecki (red.), Kodeks wykroczeń. Komentarz (s. 566–575). Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Budyn-Kulik, M. (2019). Art. 63a. W: P. Daniluk (red.), Kodeks wykroczeń. Komentarz (s. 422–428). Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Dworkin, R. (1975). Hard cases. Harvard Law Review, 6, 1057–1109.
Hałas, R. (2020). Okoliczności wyłączające bezprawność (kontratypy). W: A. Grześkowiak, K. Wiak (red.), Prawo karne (s. 125–141). Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Kowalska, I. (2019). Ryzyko sportowe jako okoliczność wyłączająca karną bezprawność czynu. W: J. Zimny (red.), Sport. Życie – pasja – miłość (s. 246–256). Katowice: Akademia Wychowania Fizycznego im. Jerzego Kukuczki w Katowicach.
Kubiak, R. (2015). Czy istnieje „kontratyp zwyczaju”? Prokuratura i prawo, 7–8, 82–118.
Kubiak, R. (2016). Dopuszczalne ryzyko sportowe. W: L.K. Paprzycki (red.), Nauka o przestępstwie. Wyłączenie i ograniczenie odpowiedzialności karnej. System Prawa Karnego. T. 4 (s. 463–491). Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Kuszlewicz, K. (2021). Ustawa o ochronie zwierząt. Komentarz. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska.
Lachowski, J. (2016). Problem zwyczaju jako okoliczności wyłączającej bezprawność. W: L.K. Paprzycki (red.), Nauka o przestępstwie. Wyłączenie i ograniczenie odpowiedzialności karnej. System Prawa Karnego. T. 4 (s. 535–537). Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Lachowski, J., Marek, A. (2021). Prawo karne. Zarys problematyki. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska.
Marek, A., Konarska-Wrzosek, V. (2019). Prawo karne. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck.
Morton, L. (2012). Trick or Treat: A History of Halloween. London: Reaktion Books.
Mozgawa, M. (2016). Okoliczności wyłączające bezprawność. W: M. Mozgawa (red.), Prawo karne materialne. Część ogólna (s. 252–306). Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska.
Pohl, Ł. (2019). Prawo karne. Wykład części ogólnej. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska.
Smolińska, T. (2010). Przemiany tradycyjnych obrzędów wiosennych w Polsce. Etnologické rozpravy, 1–2, 44–61.
Zgółkowa, H. (red.) (2003). Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. T. 42. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz.
Źródła prawa
Ustawa z dn. 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz.2008).
Ustawa z dn. 6 czerwca 1997 r. a – Kodeks karny (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz.1444).
Ustawa z dn. 6 czerwca 1997 r. b – Kodeks postępowania karnego (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz.534).
Ustawa z dn. 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz.638).
Ustawa z dn. 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz.2171).
Orzecznictwo
Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Karna z dn. 30 stycznia 2018 r., sygn.: IV KK 475/17, Legalis.
Wyrok Sądu Rejonowego Poznań–Grunwald i Jeżyce w Poznaniu – III Wydział Karny z dn. 26 września
r., sygn.: III K 124/17, Legalis.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Łódzkie Studia Etnograficzne
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
1. Autorzy udzielają wydawcy (Polskiemu Towarzystwu Ludoznawczemu) licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu w następujących polach eksploatacji:
a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego;
b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (ebook, audiobook);
c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego;
d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera;
e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY - ND 4.0).
2. Autorzy udzielają wydawcy licencji nieodpłatnie.
3. Korzystanie przez wydawcę z utworu na ww. polach nie jest ograniczone czasowo, ilościowo i terytorialnie.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 506
Liczba cytowań: 0