„Miotełki” z melodramy "Chłop Milionowy" jako warszawski fenomen społeczno-kulturowy
DOI:
https://doi.org/10.12775/LL.2.2018.003Słowa kluczowe
Biedermeier, Chłop Milionowy, Jan Nowakowski, Warszawa, kultura popularna, XIX wiekAbstrakt
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na zjawisko społeczne, jakim była popularność „Miotełek” w Warszawie przełomu lat 20. i 30. XIX wieku. Mianem „Miotełki” określano wówczas wywodzące się z niezwykle popularnej melodramy Chłop Milionowy piosenki, których pierwszym wykonawcą był popularny wówczas aktor Teatru Narodowego – Jan Nowakowski. Tekst przedstawia proces wzrostu popularności „Miotełek” oraz ukazuje je jako szeroko zakrojony fenomen społeczny, który zasięgiem obejmował szerokie kręgi mieszkańców Warszawy. Piosenki te szybko popularyzowały się, stając się lubianymi utworami goszczącymi szeroko na łamach prasy, na salonach, ale też i na ustach wielu prostych ludzi z nieelitarnych warstw społecznych. Ich żywotność dotrwała do czasów powstania listopadowego, gdy, wbrew swojej pierwotnej, lekkiej i ironicznej, formie oraz tematyce poruszającej sprawy życia codziennego, stały się narzędziem propagowania nastrojów patriotycznych. Ów fakt interpretowany jest jako podobny zjawiskom współczesnej kultury popularnej, nie tylko ze względu na relatywnie szeroką recepcję, ale też na własną twórczość fanów „Miotełek”, przypominającą współczesną kulturę fanowską. Uwaga została zwrócona także na treści, które przedstawiały owe piosenki, a które stanowiły w znacznej mierze o ich sukcesie, takie jak głęboki szacunek dla instytucji rodziny, zgodnego życia czy afirmacja podziałów społecznych.
Bibliografia
BURGESS, J. (2008). „All Your Chocolate Rain Are Belong to Us?” Viral Video, YouTube and the Dynamics of Participatory Culture. W: G. Lovink (red.), Video Vortex Reader: Responses to YouTube (s. 101—109). Amsterdam: Institute of Network Cultures.
FIESKE, J. (1995). Reading the Popular. London—New York: Routledge.
„GAZETA KORRESPONDENTA WARSZAWSKIEGO Y ZAGRANICZNEGO” 1829, nr: 274 (27 XI), 280 (4 XII), 281 (5 XII), 299 (28 XII).
„GAZETA POLSKA” 1829, nr: 323 (2 XII), 327 (6 XII), 329 (9 XII), 330 (10 XII), 342 (22 XII), 348 (29 XII).
JENKINS, H. (2005). Textual Poachers. Television Fans & Participatory Culture. London—New York: Routledge.
JENKINS, H. (2010), What Happened Before YouTube. W: J. Burgess oraz J. Green (red.), YouTube. Online Video and Participatory Culture (s. 109—126). Cambridge—Malden: Polity Press.
KŁOSKOWSKA, A. (2006). Kultura Masowa. Krytyka i Obrona. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
KULESZA-GULCZYŃSKA, B. (2014). Znaczenie internetu w rozwoju fan fiction, czyli twórczość fanowska i nowe media. W: J. Bierówka, K. Pokorna-Ignatowicz (red.), Media – kultura popularna – polityka. Wzajemne oddziaływania i nowe zjawiska (s. 163—180). Kraków: Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego.
„KURJER POLSKI” 1829, nr: 1 (1 XII), 5 (5 XII), 7 (7 XII), 21 (22 XII), 29 (31 XII).
„KURJER POLSKI” 1830, nr: 31 (3 I), 79 (22 II), 86 (1 III), 121 (6 IV), 129 (15 IV), 140 (26 IV), 153 (10 V), 160 (17 V).
„KURJER WARSZAWSKI” 1829, nr: 293 (31 X), 319 (28 XI), 322 (1 XII), 327 (6 XII), 329 (9 XII), 334 (14 XII), 337 (17 XII), 341 (21 XII), 342 (22 XII), 343 (23 XII), 346 (27 XII).
„KURJER WARSZAWSKI” 1830, nr: 7 (8 I), 23 (24 I), 24 (25 I), 50 (21 II), 66 (9 III), 247 (15 IX), 293 (31 X), 299 (7 XI), 311 (19 XI), 331 (10 XII).
KRZYSZTOFORSKA-WEISSWASSER, Z. (2007). Austriacki biedermeier i jego sztuka. W: G. Borkowska, A. Mazru (red.), Codzienność w literaturze XIX (i XX) wieku. Od Adalberta Stiftera do współczesności (s. 165—184). Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
LAMERICHS, N. (2014). Consuming as Subculture: The Multiple Bodies in Cosplay. Scene, 2 (1-2), 113—125.
LOWENTHAL, L. (2012). Historical perspectives of popular culture. W: Ch. Rojek (red.), Popular Culture. Critical Concepts in Media and Cultural Studies (s. 49—64). London—New York: Routledge.
MIZIOŁEK, J. (2015). Teatr Wielki w Warszawie. 250-lecie Teatru Publicznego w Polsce 1765-2015. Warszawa: Teatr Wielki – Opera Narodowa.
MUZEUM TEATRALNE W WARSZAWIE, syg. MTIII97’1 – MTIII97’13.
„POWSZECHNY DZIENNIK KRAJOWY” 1829, nr: 308 (29 XI), 317 (8 XII), 330 (21 XII), 334 (26 XII), 337 (29 XII).
„POWSZECHNY DZIENNIK KRAJOWY” 1830, nr 2 (3 I).
RAIMUND, F. (1829). Chłop milionowy, czyli Dziewczyna z świata czarownego. Melodrama alegoryczna w 3 aktach z niemieckiego p. Raimund przerobiona przez Józefa Damse artystę dramatycznego Teatru Narodowego z muzyką p. Drechsler (przeł. J. Damse), Warszawa: Drukiem A. Gałęzowskiego i Komp..
RASZEWSKI Z. i in (1973). Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
SZWANKOWSKI, E. (1973). Repertuar Teatrów Warszawskich 1814-1831, Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk.
TRUCHET, J. (1974). Théâtre du XVIIIe siècle (Vol. 2). Paris: Gallimard.
WASZKIEL, H, (2015), Trudne lata. Teatr Warszawski 1815-1868, Warszawa: Teatr Narodowy.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie/Copyright Notice
1. Autorzy udzielają wydawcy (Polskiemu Towarzystwu Ludoznawczemu) licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu w następujących polach eksploatacji:a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego;
b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (ebook, audiobook);
c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego;
d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera;
e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY - ND 3.0).
2. Autorzy udzielają wydawcy licencji nieodpłatnie.
3. Korzystanie przez wydawcę z utworu na ww. polach nie jest ograniczone czasowo, ilościowo i terytorialnie.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 422
Liczba cytowań: 0