Wprowadzenie

Sažetak

Prezentowany numer Edukacji Dorosłych jest numerem nietypowym, gdyż łączy w sobie dwa numery 2/2024 i 1/2025. Otaczający nas świat stawia wyzwania, z którymi i my, redakcja czasopisma, musimy się zmierzyć. I mierzymy się, wyrażając jednocześnie wdzięczność naszym Autorom i pokorę wobec Czytelników.

Współczesny świat przeżywa cichą rewolucję, wywołaną upowszechnianiem się dostępu do sztucznej inteligencji w postaci różnych narzędzi. Nie oznacza to wcale, że dotychczasowe problemy i kwestie dotyczące edukacji, rozwoju człowieka, uwarunkowań towarzyszących życiu, pracy, przestały być ważne i zeszły na dalszy plan. Człowiek i wszystko to, co ma na niego wpływ, nadal jest w centrum zainteresowania andragogów, pedagogów, filozofów i przedstawicieli innych dyscyplin nauki. Bez względu na to, czy w swych dociekaniach korzystają oni ze wsparcia AI, czy nie. Samo określenie Artificial Intelligence, czy termin AI, zostały wprowadzone w 1956 r. w Dartmouth University przez Johna McCarthy’ego, który uważał, że „sztuczna inteligencja to nauka oraz inżynieria zajmująca się wytwarzaniem inteligentnych maszyn”1 . Natomiast dążenia człowieka do opracowania „maszyn naśladujących określone elementy ludzkich i zwierzęcych zachowań ma długie dzieje. […] Ludzi od wieków fascynowało konstruowanie automatów, maszyn naśladujących jakiś aspekt życia”, o czym niezwykle ciekawie pisze John C. Lennox2 . Prezentowany numer Edukacji Dorosłych zawiera teksty, które zachęcają do refleksji, zapraszają do podróży po rozmaitych problemach prezentowanych przez Autorów.