Preferencje metodologiczne w zakresie andragogiki prezentowane w tekstach opublikowanych w wybranych polskich czasopismach
DOI:
https://doi.org/10.12775/ED.2022.002Słowa kluczowe
andragogika, badania, badacze, dyscyplinarność, badania naukoweAbstrakt
Status naukowy andragogiki/teorii edukacji dorosłych jako autonomicznej dyscypliny naukowej pozostaje w fazie wznoszącej. W artykule odnoszę się do jednego z obszarów konstytuowania się dyscypliny, to jest do metod prowadzenia badań naukowych, ze wskazaniem paradygmatów i koncepcji służących procesowi budowania teorii naukowej. W oparciu o analizę treści artykułów zawartych w czterech wiodących tytułach naukowych periodyków ukazuję współczesne sposoby definiowania andragogiki, udzielam odpowiedzi na pytania o obszar badań, strategie podejmowanych eksploracji, ich paradygmatyczne umocowanie, wybrane metody i zastosowane techniki oraz potencjalne uznanie środowiska dla przedstawicieli danej szkoły metodologicznej.
Bibliografia
Akademickie Towarzystwo Andragogiczne. (brak daty). Statut. Art. 7. http://www.ata.edu. pl/statut-ata.html.
Aleksander, T. (2009). Andragogika. Podręcznik akademicki. Radom – Kraków: Instytut Technologii Eksploatacji – PIB.
Andragogika a personální řízení; https://kanpr.ff.cuni.cz/cs/ (2.11.2021).
Andragogika. (2020). Glosariusz EPALE. Pojęcia i terminy z zakresu edukacji dorosłych. Warszawa: Akademickie Towarzystwo Andragogiczne, EPALE. dostępne na: http://ata.edu.pl/pliki/glosariusz_EPALE.pdf
Andragogika. Dostępne na: https://pl.wikipedia.org/wiki/Andragogika (22.10.2021).
Andragogy. Dostępne na: https://en.wikipedia.org/wiki/Andragogy (22.10.2021).
Andragogy. Cambridge Dictionary. Dostępne na: https://dictionary.cambridge.org/dictionary/english/andragogy (22.10.2021).
Bowen, G.A. (2009). Document Analysis as a Qualitative Research Method. Qualitative Research Journal, 9(2), s. 27–40.
Demetrio, D. (2006). Edukacja dorosłych. W: B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Subdyscypliny wiedzy pedagogicznej (Tom 3). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, s. 113–235.
Dz. U. 2018 r. poz. 227: Obwieszczenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 28 grudnia 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania.
EAL: https://www.diki.pl/slownik-angielskiego?q=EAL (5.11.2021).
Gouthro, P.A. (2019). Taking Time to Learn: The Importance of Theory for Adult Education. Adult Education Quarterly, 69(1), s. 60–76. https://doi.org/10.1177/0741713618815656. Henschke, J. (2011). Spojrzenie na andragogikę i filozofię andragogiki: zarys międzyna-
rodowy. Edukacja Dorosłych nr 1, s. 159–195.
Herbert, Z. (1974). Przesłanie Pana Cogito, Pan Cogito. Warszawa: Czytelnik. Informacja o zawodzie Andragog 235101, (2018). Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki
Społecznej, Warszawa; http://www.infodoradca.edu.pl/pdf/235101_Andragog.pdf.
Kargul, J. (1994). Dylematy andragogiki jako nauki. W: M. Marczuk, Problemy i dylematy andragogiki. Lublin – Radom: UMCS, TWWP, MCNEMT, s. 60–67.
Katedra andragogiky a personálního řízení, dostępne na: https://kanpr.ff.cuni.cz/cs/ (2.11.2021).
Malewski, M. (2012). Metodologia badań społecznych – ortodoksja i refleksyjność. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja: kwartalnik myśli społeczno-pedagogicznej nr 4(60), s. 29–46.
Malewski, M. (2016). O granicach andragogiki i granicach w andragogice. Teraźniejszość– Człowiek – Edukacja: kwartalnik myśli społeczno-pedagogicznej nr 3(75), s. 9–39.
Malewski, M. (2019). Andragogika. W: Z. Kwieciński, B. Śliwerski (red.), Pedagogika. Podręcznik akademicki. Wrszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 391–404. Marczuk, M. (red.), (1994). Problemy i dylematy andragogiki. Lublin – Radom: UMCS,
TWWP, MCNEMT.
Matlakiewicz, A., Solarczyk-Szwec, H. (2009). Dorośli uczą się inaczej. Toruń: Wydawnictwo Centrum Kształcenia Ustawicznego.
Melosik, Z. (2011). Kultura, akademia i edukacja – modernistyczno/postmodernistyczne interpretacje. Przegląd Pedagogiczny, s. 46–71.
Muszyński, M. (2020). Nowe sposoby wytwarzania wiedzy – wybrane implikacje dla badań naukowych. Edukacja Ustawiczna Dorosłych nr 2, s. 25–34. DOI: 10.34866/ edck-2430.
Muszyński, M. (2020a). Od dyscyplinarności do transdyscyplinarności – wybrane implikacje wytwarzania wiedzy o starości i starzeniu się. Edukacja Dorosłych, 82(1), 13–30. https://doi.org/10.12775/ED.2020.002
Nesbit, T. (2010). Class Analysis in Adult Education. W: P. Peterson, E. Baker, B. McGaw (Eds.), International Encyclopedia od Education (Third Edition). Elsevier, s. 64–69.
Overview of Guaranteed Study Programmes, dostępny na https://www.pdf.umb.sk/en/de- partments/department-of-andragogy/ (2.11.2021).
Overview of Guaranteed Study Programmes, dostępny na https://www.pdf.umb.sk/en/ students-and-study-programmes/overview-of-guaranteed-study-programmes.html (2.11.2021).
Pierzchała, K. (2019). Aktywizacja zawodowa skazanych centrową dymensją urzeczywist- nienia paradygmatu społeczno-personalistycznego w warunkach systemu izolacyjno-dyscyplinarnego. Edukacja Ustawiczna Dorosłych nr 3, s. 131–145. DOI: 10.34866/ z1hx-m774.
Pieter, J. (1967). Ogólna metodologia pracy naukowej, Wrocław: Ossolineum.
Pryszmont-Ciesielska, M. (2020) Metodologia jako sztuka wyjścia. Podejścia badawcze i praktyki edukacyjne w andragogicznych studiach nad macierzyństwem. Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe.
Reischmann, J. (2000). andragogy.net.
Schreier, M. (2012). Qualitative content analysis in practice. Thousand Oaks, CA: Sage.
Sulik, M. (2019). Interpretator, pielgrzym czy kapłan prawdy? O roli i dyspozycjach osób zajmujących się poznaniem naukowym – próba ukazania sensów i znaczeń. Edukacja Dorosłych, 81(2), 49–61, https://doi.org/10.12775/ED.2019.015.
Szarota, Z., Pierścieniak, K. (2020). Refleksja andragogiczna – współczesna specyfika dyscypliny, Studia z Teorii Wychowania nr XI (2(31), DOI: 10.5604/01.3001.0014.3654.
Szarota, Z. (2017). Andragogika. W: A.A. Zych (red.), Encyklopedia starzenia się, starości i niepełnosprawności (Tom I). Katowice: Thesaurus Silesiae, s. 88–91.
Szpunar, M. (2020). Pycha w nauce. Zarządzanie w kulturze nr 2, s. 305–324. DOI:10.4467/20843976ZK.20.025.13043
Tomiło, J. (2019). Dylematy andragoga. Edukacja Dorosłych nr 2 (81), s. 9–22.
Turos, L. (1993). Andragogika ogólna. Siedlce: Wydawnictwo Uczelniane WSKP. Veteška, J., Kolek, J. (2017). Rozvoj andragogiky v České Republice. Edukacja Dorosłych, nr 2, s. 255–264.
Veteška, J. (2016). Prehled andragogiky. Uvod do studia vzdevlani a uceni se dospelych. Praha: Portal, s. r. o.
Wiśniewska, J., Jurkiewicz, P. (2013). Andragogika – przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Refleksje andragogiczne. W: Z. Szarota, F. Szlosek (red.), Interdyscyplinarność pedagogiki i jej subdyscypliny. Kraków – Warszawa – Radom: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji – PIB, s. 357–362.
Wujek, T. (1994). Andragogika – jej działy i związki z innymi dyscyplinami nauki. W: M. Marczuk (red.), Problemy i dylematy andragogiki. Lublin – Radom: UMCS, TWWP, MCNEMT, s. 44–52.
Wujek, T. (1996). Andragogika i jej związki interdyscyplinarne. W: T. Wujek (red.), Wprowadzenie do andragogiki. Warszawa – Radom: Instytur Technologii Eksploatacji, s. 390–406.
Wujek, T. (red.) (1992). Wprowadzenie do pedagogiki dorosłych. Warszawa: PWN.
Wujek, T. (red.) (1996). Wprowadzenie do andragogiki. Warszawa – Radom: Instytut Technologii Eksploatacji.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 684
Liczba cytowań: 0
