Gerauda de Cordemoy argumenty w sprawie zgodności filozofii Descartes’a z Pismem Świętym

Abstrakt

Cordemoy należy do czołowych przedstawicieli francuskiego okazjonalizmu wieku siedemnastego. Jego wkład w dyskusję na ten temat zawiera główne dzieło uczonego, jakim jest Sześć rozpraw na temat unii i rozłączności duszy i ciała. Jako wyznawca i kontynuator filozofii Descartes’a, autor ten wielokrotnie korzysta w swojej twórczości filozoficznej z rozwiązań, jakie zastał u swego poprzednika. Ma wobec niego dług wdzięczności i być może dlatego pisze on krótki, ale interesujący List na temat zgodności jego filozofii z Pismem Świętym. Niniejszy artykuł podejmuje owo zagadnienie. Wyjaśnia się tu również stanowisko samego Descartes’a w tej sprawie. Następnie pokazuje się główne argumenty z utworu Cordemoy’a. Należą do nich zbieżność filozofii Descartes’a z Objawieniem, zwłaszcza Księgą Genesis. Ponadto dowodzi się, że dualizm Kartezjański to filozoficzna odmiana podwójnej natury Jezusa, co ma czynić filozofię nowożytną zgodną z Wiarą i lepiej się jej przysługującą od panującego w Szkole arystotelizmu, który dopuszcza fałszywe pojęcia duszy w zwierzętach i roślinach. Do artykułu dołącza się przekład wspomnianego Listu.