Apperception and the Subject. Reflections regarding Kant’s Theory of Consciousness
DOI:
https://doi.org/10.12775/szhf.2018.055Keywords
Kant, transcendental apperception, subject, noumenal I, logical subject, consciousness, self-consciousnessAbstract
In this paper I analyze different approaches to understanding transcendental apperception (TA) and the subject in Kantian transcendental philosophy. Regarding that my aim is to determine the relationship between TA and the subject. I formulate two basic questions: (1) What is the relationship between the logical subject and the noumenal one, the so-called ‘I-in- itself’?; (2) Is it allowed (and in which way) to identify TA with the logical subject (the logical I)? I try to show that Kant does not provide a clear and unequivocal answer to these questions.References
Allison Henry. 1983. Kant’s Transcendental Idealism. An Interpretation and Defense, New Haven–London.
Ameriks Karl. 1994. „Nieredukowalność podmiotu (od Kanta do Franka)”. Edukacja Filozoficzna. 18: 18–38.
Bremer Józef. 2008. Osoba. Fikcja czy rzeczywistość? Tożsamość Ja w świetle badań neurologicznych. Kraków: Wydawnictwo Aureus.
Czarnocka Małgorzata. 2014. „Podmiotowość według Kanta”. Filozofia i nauka – Studia filozoficzne i interdyscyplinarne. 2: 155–184.
Deppermann Arnulf. 2001. „Eine analytische Interpretation von Kants ich denke“. Kant Studien. 92: 129–152.
Eisler Rudolf. 1930. Kant-Lexikon. Berlin: Mittler & Sohn u. PAN Verlag.
Evans Joseph Claude. 1984. The Metaphysics of Transcendental Subjectivity. Amsterdam: Verlag B.R. Grüner.
Frank Manfred. 2002. Świadomość siebie i poznanie siebie. Przeł. Z. Zwoliński. Warszawa: Oficyna Naukowa.
Frank Manfred (red.). 1994. Analytische Theorien des Selbstbewusstseins. Frankfurt am Main: Suhrkamp.
Guyer Paul. 1992. The Transcendental Deduction of Categories. W: Kant – Cambridge Companion. (red.) P. Guyer. Cambridge: 129–154.
Hatfield Gary. 1992. Empirical, Rational and transcendental Psychology: Psychology as Science and as Philosophy. W: Kant – The Cambridge Companion to. (red.) P. Guyer. Cambridge: 200–227.
Heckmann Heinz-Dieter. 1985. „Kant und die Ich-Metaphysik“. Kant Studien. 76: 385–404.
Heidegger Martin. 1994. Bycie i czas. Przeł. B. Baran. Warszawa: PWN.
Heidemann Dietmar. 2013. Dass ich bin. W: Akten des XI. Internationalen Kant Kongresses. Bd.2. Berlin/Boston: 153-164. Walter de Gruyter.
Henrich Dieter. 1976. Identität und Objektivität. Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag.
Howell Robert. 2001. Kant, the ‘I think’ and Self-Awareness. W: Kant’s Legacy. (red.) P. Cicovacki. New York: 117–152. University of Rochester Press.
Judycki Stanisław. 1997. „Kantowska teoria umysłu”. Roczniki Filozoficzne. XLV. (1): 35–60.
Kant Immanuel. 1957. Krytyka czystego rozumu. Przeł. R. Ingarden. Warszawa: PWN.
Kant Immanuel. 1960. Prolegomena do wszelkiej przyszłej metafizyki. Przeł. B. Bornstein, Warszawa: PWN.
Kant Immanuel. 2007. O postępach metafizyki. Przeł. A. Banaszkiewicz. Gdańsk: Słowo/obraz terytoria.
Łaciak Piotr. 2017. „Kant a problem faktycznego istnienia Ja myślę”. Studia z historii filozofii. 2: 121–140.
Rolewski Jarosław. 2002. Nowa metafizyka Kanta. Toruń: Wydawnictwo Rolewski.
Russell Bertrand. 1956. Logic and Knowledge. London: George Allen and Unwin.
Strawson Peter. 1966. The Bounds of Sense. London: Methuen.
Thiel Udo. 2010. The Critique of Rational Psychology. W: A Companion to Kant. (red.) G. Bird. Oxford: Wiley-Blackwell. 207–221.
Wittgenstein Ludwig. 1997. Tractatus logico-philosophicus. Przeł. B. Wolniewicz. Warszawa: PWN.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Stats
Number of views and downloads: 1048
Number of citations: 0
