Johna Locke’a rozumienie autonomii osoby ludzkiej jako źródło współczesnej koncepcji autonomii pacjenta

Abstract

John Locke przeszedł do historii myśli filozoficznej i społecznej jako twórca klasycznej postaci empiryzmu oraz teoretycznych podstaw rządów demokratycznych. Konsekwencją jego empiryzmu i zarazem podstawą jego teorii państwa i prawa była wypracowana przezeń koncepcja osoby ludzkiej i jej autonomii. Wedle tej koncepcji osoba to człowiek zdolny ująć samego siebie jako tożsamego w różnych czasach i miejscach. Autonomia człowieka natomiast polega na tym, że człowiek jako osoba posiada samego siebie, ma względem samego siebie prawo własności i dzięki temu właśnie jest podmiotem na płaszczyźnie działań prawnych. W artykule wykazuje się, że przyjmowana współcześnie powszechnie i z poczuciem oczywistości zasada bezwzględnego poszanowania autonomii pacjenta ma swe źródło w ustaleniach Locke’a.