Leibniz jako prekursor zdrowia publicznego

Abstract

W artykule uzasadnia się, że propozycje Leibniza dotyczące organizacji działań medycznych pozwalają uznać go za prekursora zdrowia publicznego w trzech podstawowych aspektach: badawczym, organizacyjno-prawnym i wychowawczym. Leibniz zmierzał wyraźnie do stworzenia projektu całościowego systemu opieki zdrowotnej sprawowanej zarówno nad jednostką, jak i nad społecznością, w której jednostka żyje; wszystkie jego propozycje były czynione przy założeniu, że opieka zdrowotna ma nie tylko jednostkowy, lecz także społeczny wymiar, a jej realizacja wymaga koordynacji działań w skali społeczności i całego państwa. Gdyby te propozycje były konsekwentnie rozwijane, prowadziłyby do kształtowania holistycznego modelu zdrowia publicznego – i takie właśnie działania zaczęło podejmować od XIX wieku poczynając, a zostały one zdynamizowane w naszych czasach. Zarazem jego propozycje wpisują się w kontekst podejmowanej przezeń tematyki z zakresu filozofii polityki i są zgodne z żywionym przezeń arystotelesowskim przekonaniem, że właściwym celem działań politycznych jest dobro wspólne danej społeczności.