Hansa Castorpa sen o wielkości natury

Abstract

Kluczowe rozdziały “Czarodziejskiej góry” Tomasza Manna, mianowicie, „Noc Walpurgii” oraz „Śnieg” zostają w niniejszym artykule zinterpretowane w kategoriach doświadczenia estetycznego. W obu Hans Castorp zostaje wprowadzony w sen,  który można traktować jako hermeneutyczny symbol. Castorp doświadcza uczucia wzniosłości, które jest źródłem jego duchowej przemiany. Widziany z tej perspektywy, Castorp  okazuje się literackim wyrazem nowej antropologicznej koncepcji człowieka, a „Czarodziejska góra” – krytyką usiłowań urzeczywistnienia takiej koncepcji jedynie za pomocą argumentacji intelektualnej.