Transhumanizm – wizja nowego człowieka
DOI:
https://doi.org/10.12775/szhf.2018.060Słowa kluczowe
transhumanizm, etyka, Nikołaj Fiodorow, immortalizm, abolicjonizm bioetyczny, anarchotranshumanizmAbstrakt
Artykuł porusza temat filozofii transhumanistycznej. Autor stara się pokazać, jaką wizję świata i człowieka proponują jej twórcy. Transhumanizm nie próbuje poznać i zrozumieć natury człowieka, ale chce ją zmienić. Transhumaniści uważają, że mamy prawo za pomocą nauki ingerować w biologiczną naturę człowieka, aby stać się transludźmi – istotami, które za pomocą technologicznej ewolucji, inżynierii genetycznej, cybernetyki i biotechnologii zapewnią sobie nieskończenie długie życie wolne od cierpień i ograniczeń. Ideowym prekursorem tego nurtu jest Nikołaj Fiodorow, który w XIX wieku stworzył „filozofię wspólnego czynu”. Oparł ją na przekonaniu, że śmierć jest niemoralna, nie powinna istnieć, a ludzie powinni uczynić wszystko, co w ich mocy, aby stać się nieśmiertelnymi i wskrzesić wszystkich swoich zmarłych przodków, jest to bowiem ich moralny obowiązek wobec tych, dzięki którym znaleźli się na świecie, a także jest to zgodne z wolą Bożą. Współczesny transhumanizm czerpie także z filozofii Friedricha Nietzschego oraz jego koncepcji „nadczłowieka” i dzieli się na kilka nurtów: ekstropianizm, singularitarianizm, abolicjonizm bioetyczny, postgenderyzm, immortalizm i anarchotranshumanizm. W związku z transhumanizmem pojawia się wiele dylematów etycznych, m.in. problem wolności jednostki, godności ludzkiej, prawa do ingerencji w naturę, etyki seksualnej oraz kwestii związanych z technologicznym wykluczeniem grup opresjonowanych, opisanych w artykule.
Bibliografia
Allenby Branden R., Daniel Sarewitz. 2011. The Techno-Human Condition. Cambridge: Massachusetts Institute of Technology Press.
Brzostek Dariusz. 2016. „Black science – black magic: czy afrofuturyzm jest narracją poznawczą?”. Sztuka i Dokumentacja 14 : 28–37.
Campa Riccardo 2008. “Pure Science and the Posthuman Future”, Journal of Evolution and Technology 19 : 28–34.
Dawkins Richard. 2003. Samolubny gen. Warszawa: Prószyński i Ska.
Dvorsky George. 2008. “Better Living through Transhumanism”, Journal of Evolution & Technology, 19 (1) : 62–66.
Fritzhand Marek. 1982. Wartości, a fakty. Warszawa: PWN.
Haraway Donna. 1998. „Manifest Cyborgów (fragmenty)”, Magazyn Sztuki, 17, Gdańsk: Wydawnictwo Ryszard Ziarkiewicz.
web.archive.org/web/20090413091117/http://dsw.muzeum.koszalin.pl/magazynsztuki/archiwum/post_modern/postmodern_9.htm. dostęp:18.07.2018.
Hopkins Patrick. 2008. “Moral Vision for Transhumanism”. Journal of Evolution & Technology. 19 (1) : 3–7.
http://www.kurzweilai.net/futurism-ray-kurzweil-claims-singularity-will-happenby-2045. dostęp 12.03.2018.
Hughes James. 2010. “Contradictions from the Enlightenment Roots of Transhumanism”. Journal of Medicine and Philosophy, 35 : 632.
Kamińska Magdalena. 2011. Niecne memy. Dwanaście wykładów o kulturze Internetu, Poznań: Galeria Miejska „Arsenał”.
Klichowski Michał. 2014. Narodziny cyborgizacji. Nowa eugenika, trans humanizm i zmierzch edukacji. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Maier Hainer, Gampe Jutta, Jeune Bernard, Robine Jean-Marie, Vaupel James W. (red.). 2010. Supercentenarians. Max Planck Institute for Demographic Research.
Manoj Valsa Ramony. 2008. “Spiritual Transcendence in Transhumanism”. Journal of Evolution & Technology 17 (1) : 5. https://jetpress.org/v17/manoj.htm. dostęp: 12.03.2018.
Medina Eden. 2006. “Designing Freedom, Regulating a Nation: Socialist Cybernetics in Allende’s Chile”. Journal of Latin American Studies, 38: 574–577.
More Max. 2010 “The Overhuman in the Transhuman”. Journal of Evolution and Technology. 21(1) : 1–4. https://jetpress.org/v21/more.htm. dostęp 12.03.2018.
Pearce David., The Hedonist Imperative, www.hedweb.com/hedethic/hedon2.html. dostęp 17.07.2018
Puszyk Monika, Czajeczny Dominik. 2017. “Gender dysphoria/gender ariance in children – diagnostic and therapeutic controversies. Advances in Psychiatry and Neurology”. Postępy Psychiatrii i Neurologii, 26 : 98.
Sandberg Anders, Bostrom Nick. 2008. Whole Brain Emulation: A Roadmap, l Report #2008‐3. Oxford: Future of Humanity Institute, Oxford University.
Sikorski Jerzy, Zasada antropiczna i Wszechświat, http://web.archive.org/web/ 20110429191056/http://postepy.camk.edu.pl/jks-antropic.html. dostęp 12.03.2018.
Stirner Max. 2012. Jedyny i jego własność. Warszawa: PWN.
Tokarczyk Roman. 2002. Współczesne doktryny polityczne, Zakamycze: Kantor Wydawniczy „Zakamycze”.
Vinge Vernor. The Coming Technological Singularity: How to Survive in the Post-Human Era, https://edoras.sdsu.edu/~vinge/misc/singularity.html. dostęp12.03.2018 www.alcorunited.org. dostęp 13.03.2018
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 4460
Liczba cytowań: 0