Das Problem der „Dinge an sich selbst” bei Kant im Lichte einer sprachanalytischen Rekonstruktion

Abstrakt

Problem „rzeczy samych w sobie” w filozofii Kanta z perspektywy analizy językowej

Artykuł podejmuje problem „rzeczy samych w sobie” w filozofii transcendentalnej Kanta z perspektywy analizy językowej na podstawie pracy Gerolda Praussa Kant und das Problem der Dinge an sich. Celem jest wykazanie spójności koncepcji Dinge an sich selbst betrachtet w jej dwojakim znaczeniu: (1) w transcendentalno-filozoficznym sensie, który w ramach teorio-doświadczalnej koncepcji Kanta jest argumentacyjnie w sposób dostatecznie spójny uzasadniony; oraz (2) w transcendentno-metafizycznym (non)sensie, na którym od początku recepcji filozofii Kantowskiej koncentrują się krytycy, przytaczając go jako argument na rzecz niespójności myśli Kanta. Zdaniem Praussa interpretacyjny nonsens nasuwa się zawsze wtedy, gdy Kant, mając na myśli metodologiczną dystynkcję „rzeczy rozważanej jako zjawisko” (Ding als Erscheinung) oraz „rzeczy rozważanej samej w sobie” (Ding an sich selbst betrachtet) na gruncie swej transcendentalno-filozoficznej koncepcji nie do końca konsekwentnie przestrzega implikacji wynikających ze swego fundamentalnego rozróżnienia, dzięki czemu poniekąd sam przyczynił się do zawiłej interpretacji „rzeczy samych w sobie” na gruncie Krytyki czystego rozumu.