Kolor biały w języku włoskim i polskim – porównanie semantyczne
DOI:
https://doi.org/10.12775/TSP-W.2018.012Słowa kluczowe
biały, bianco, archileksem, idiom, językAbstrakt
Pierwsza część artykułu opisuje stan badań nad kolorem, ze szczególnym uwzględnieniem prac B. Berlina i P. Kaya. W pracy uwzględniono także badania nad semantyką koloru prowadzone przez A. Wierzbicką, z uwzględnieniem badań prowadzonych przez M. Grossmann, R. Tokarskiego i I. Bjelajewą. Druga część pracy skupia się na etymologii słów biały w języku polskim i bianco w języku włoskim. Zwrócona zostaje uwaga na praindoeuropejską etymologię określającą barwę białą tak w językach romańskich, jak i słowiańskich. Ostatnia część artykułu analizuje konotacje semantyczne barwy białej w idiomach, paremiach i literaturze.
Bibliografia
André J., Étude sur les termes de couleur dans la langue latine, Klincksieck, Paris 1949.
Berlin B. Kay P., Basic Color Terms. Thier Universality and Evolution, Berkeley 1999.
Bjelajeva I., Niepodstawowe nazwy barw w języku polskim, czeskim, rosyjskim i ukraińskim, Warszawa 2005.
Boryś W., Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków 2008.
Brűckner A., Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa 1993.
Cortelazzo M., Zolli P., Dizionario etimologico della lingua italiana, Bologna 2011.
Da Vinci L., Trattato della pittura, Società Tipografica de’ Classici Italiani, Milano 1804.
Devoto G., Oli G., Il dizionario della lingua italiana, Firenze 1995.
Długosz-Kurczabowa K., Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa 2005.
Goethe J.W., La teoria dei colori, Milano 1999.
Grassi G., Saggio intorno ai sinonimi della lingua italiana, Livorno 1839.
Grossmann M., Colori e lessico. Studi sulla struttura semantica degli aggettivi di colore in catalano, castigliano, italiano, romeno, latino e ungherese, Tübingen 1988.
Pasolini P.P., Bluźnierstwo, trad. J. Mikołajewski, Warszawa 1999.
Pastoureau M., Nero. Storia di un colore, Milano 2008.
Polański E., Dereń E., Wielki słownik języka polskiego, Kraków 2009.
Rendich F., Dizionario etimologico comparato delle lingue classiche indoeuropee. Indoeuropeo-Sanscritto-Greco-Latino, Roma 2010.
Skuza S., Rosso, giallo, blu. Un’analisi etnolinguistica sui colori primari in italiano e in polacco in prospettiva sincronica e diacronica, Toruń 2014.
Tokarski R., Semantyka barw we współczesnej polszczyźnie, Lublin 2004.
Sienkiewicz H. [1896], Quo vadis?, Kraków 2004.
Sienkiewicz H. [1928], Quo vadis?, trad. C. Agosti Garosci, Milano 2003.
Wierzbicka A., Semantyka. Jednostki elementarne i uniwersalne, Lublin 2006.
Wittgenstein L., Osservazioni sui colori, Torino 2000.
Zaręba A., Nazwy barw w dialektach i historii języka polskiego, Wrocław 1954.
Zausznica A., Nauka o barwie, Warszawa 1959.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1267
Liczba cytowań: 0
