To age means to mature. Old age as an axiological category in the field of geragogy
DOI:
https://doi.org/10.12775/RA.2019.008Keywords
old age, axiology, maturity, geragogyAbstract
In the text, the author presents old age and the process of ageing in relation to axiologically perceived “maturing” category which is transgressing, in the assumed meaning, the biological aspect. The author examines ageing as the process of maturing to fullness of humanity, manifested in reaching transcendental values. Ageing perceived in this way is compared to the chosen conceptions of ageing. The author analyses ageing as maturing from a holistic and biographic perspective; as a result of activity of a conscious subject and the process of learning. The author also includes the axiological approach to ageing as maturing in the field of geragogical reflection as a subdiscipline of pedagogy.References
Dubas E. (2001), Dorosłość w perspektywie dojrzałości (na przykładzie autobiograficznych refleksji studentów pedagogiki o specjalności oświata dorosłych), „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanistyczno-ekonomicznej w Łodzi”, Łódź, 3(16), s. 17–27.
Dubas E. (2002), Drogi rozwojowe starości, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanistyczno-ekonomicznej w Łodzi”, Łódź, 7(27), s. 15–22.
Dubas E. (2004), Starość w perspektywie rozwoju, duchowości i edukacji. Geragogiczny przyczynek do refleksji nad starością i starzeniem się, [w:] E. A. Wesołowska (red.), Człowiek i edukacja. Studia ofiarowane Profesorowi Józefowi Półturzyckiemu z okazji 70-lecia urodzin i 50-lecia pracy naukowej, Wydawnictwo Naukowe Novum, Płock, s. 131–149.
Dubas E. (2008), Edukacyjny paradygmat badawczy w geragogice, [w:] M. Kuchcińska (red.), Edukacja do i w starości, Wydawnictwo Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej, Bydgoszcz, s. 43–65.
Dubas E. (2012), Sztuka starzenia się – uczenie się starości, „Biblioteka gerontologii Społecznej”, nr 1, s. 11–29.
Dubas E. (2013), Starość znana i nieznana – wybrane refleksje nad współczesną starością, „Rocznik Andragogiczny”, t. 20, s. 135–152.
Dubas E. (2016a), Refleksje nad starością. Obiektywny i subiektywny wymiar starości – wprowadzenie w debatę, [w:] E. Dubas, M. Muszyński (red.), Obiektywny i subiektywny wymiar starości, seria Refleksje nad Starością, t. 1, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, s. 13–22.
Dubas E. (2016b), Starość – darem, zadaniem i wyzwaniem. Rola aktywności i edukacji (wybrane wątki), [w:] E. Dubas, M. Muszyński (red.), Obiektywny i subiektywny wymiar starości, seria Refleksje nad Starością, t. 1, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, s. 233–246.
Dubas E. (2016c), „Towarzyszenie w drodze” jako relacja geragogiczna, [w:] M. Halicka, J. Halicki, E. Kramkowska (red.), Starość. Poznać, przeżyć, zrozumieć, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok, s. 287–311.
Dubas E. (2016d), Życie dopełnione starością – rozwojowy czas życia człowieka, [w:] M. Mularska-Kucharek, E. Czernik (red.), Jesień życia? Wiosna możliwości! Przewodnik po późnej dorosłości, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, s. 199–211.
Dubas E. (2018), Być i stawać się w starości – o rozwoju z andragogicznej perspektywy, [w:] A. Chabior (red.), Uczący się dorosły – inspiracje, wyzwania, trendy. Księga jubileuszowa poświecona Profesorowi Tadeuszowi Aleksandrowi w 80. rocznicę urodzin i 55. rocznicę pracy naukowej, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Biznesu i Przedsiębiorczości, Ostrowiec Świętokrzyski, s. 167–196.
Fabiś A. (2017), Starość oczekiwana, „exlibris Biblioteka gerontologii Społecznej”, 2(14), s. 11–17.
Halicki J. (2000), Edukacja seniorów w aspekcie teorii kompetencyjnej. Studium historyczno-porównawcze, Trans Humana Wydawnictwo Uniwersyteckie, Białystok.
Halicki J. (2005), Pomyślne starzenie jako jedna z kluczowych kategorii późnej dorosłości, [w:] E. Dubas (red.), Człowiek dorosły istota (nie)znana?, Wydawnictwo Naukowe Novum, Łódź–Płock, s. 165–173.
Halicki J. (2006), Społeczne teorie starzenia się, [w:] M. Halicka, J. Halicki (red.), Zostawić ślad na ziemi. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Wojciechowi Pędichowi w 80 rocznicę urodzin i 55 rocznicę pracy naukowej, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok, s. 255–276.
Halicki J. (2008), Potoczne definicje pomyślnego starzenia się, [w:] J. T. Kowaleski, P. Szukalski (red.), Pomyślne starzenie się w perspektywie nauk społecznych i humanistycznych, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, s. 13–27.
Konieczna-Woźniak R. (2013), Uczenie się jako strategia pozytywnego starzenia się, „Rocznik Andragogiczny”, t. 20, s. 185–200.
Kruse A. (1987), Kompetenzerhaltung, Kompetenzsteigerung und Kompetenzwiedergewinnung im Alter, [w:] Kruse A., Lehr U., Rott Ch. (red.), gerontologie – eine interdisziplinäre Wissenschaft, Peutinger – Institut, München.
Malewski M. (1998), Teorie andragogiczne. Metodologia teoretyczności dyscypliny naukowej, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław.
Olszewski H. (2003), Starość i witaukt psychologiczny: atrybucja rozwoju, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk.
Radlińska H. (1947), Oświata dorosłych. Zagadnienia. Dzieje. Formy. Pracownicy. Organizacja, Ludowy Instytut Oświaty i Kultury, Warszawa.
Semków J. (2019), Uczenie się starości i uczenie się w starości – perspektywa indywidualna, [w:] E. Dubas, M. Muszyński (red.), Starość w nurcie życia, seria Refleksje nad Starością, t. 2, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, s. 223–231.
Strawbridge,W. J., Wallhagen, M. I., Cohen, R. D. (2002). Successful agingand well-being. Self-rated compared with Rowe and Kahn, “The gerontologist”, Vol. 42, s. 727–733.
Szarota Z. (2015), Uczenie się starości, „edukacja Dorosłych”, 1(72), s. 23–35.
Zych A. A. (1995), Człowiek wobec starości, seria Biblioteka Pracownika Socjalnego, Wydawnictwo Interart, Warszawa.
Zych A. A. (red.) (2017), Encyklopedia starości, starzenia się i niepełnosprawności, Thesaurus Silesiae, Katowice.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
Stats
Number of views and downloads: 984
Number of citations: 0
