Szyfr Stanisława Lubienieckiego

Maciej Jasiński

DOI: http://dx.doi.org/10.12775/OiRwP.2019.09

Abstrakt


Artykuł zawiera omówienie klucza szyfrowego, który znajduje się w materiałach po Stanisławie Lubienieckim młodszym (1623–1675), przechowywanych w Zbiorach Specjalnych Uniwersytetu w Amsterdamie. Szyfr zachował się jedynie w brudnopisie i nie jest pewne, czy był wykorzystywany. Artykuł podejmuje także próbę wskazania, do czego Lubienieckiemu mógł ten szyfr posłużyć.


Słowa kluczowe


Stanisław Lubieniecki młodszy (1623–1675); kryptografia; bracia polscy

Pełny tekst:

PDF

Bibliografia


Źródła archiwalne

Zbiory Specjalne Uniwersytetu w Amsterdamie, sygn. OTM: hs. Ar 53

Opracowania

Kahn D., Łamacze kodów. Historia kryptologii, tł. B. Kołodziejczyk, Warszawa 2004

Kowalik J., Szwedzka korespondencja Stanisława Lubienieckiego, OiRwP, 47, 2003, s. 177–190

Mendes da Costa M. B., Berg J., Bibliotheek der universiteit van Amsterdam. Catalogus der handschriften. VII, De handschriften, krachtens bruikleencontract in de universiteitsbibliotheek berustende, Amsterdam 1923

Tazbir J., Księgozbiór Stanisława Lubienieckiego, „Rocznik Biblioteki Narodowej”, 4, 1968, s. 197–223

Tazbir J., Stando lubentius moriar. Biografia Stanisława Lubienieckiego, Warszawa 2004

Tazbir J., Stanisław Lubieniecki. Przywódca ariańskiej emigracji, Warszawa 1961

Tazbir J., Wiersze Stanisława Lubienieckiego, „Przegląd Humanistyczny”, 9, 1965, 2, s. 113–122


Refbacks

  • There are currently no refbacks.

Partnerzy platformy czasopism