Szyfr Stanisława Lubienieckiego
DOI:
https://doi.org/10.12775/OiRwP.2019.09Schlagworte
Stanisław Lubieniecki młodszy (1623–1675), kryptografia, bracia polscyAbstract
Artykuł zawiera omówienie klucza szyfrowego, który znajduje się w materiałach po Stanisławie Lubienieckim młodszym (1623–1675), przechowywanych w Zbiorach Specjalnych Uniwersytetu w Amsterdamie. Szyfr zachował się jedynie w brudnopisie i nie jest pewne, czy był wykorzystywany. Artykuł podejmuje także próbę wskazania, do czego Lubienieckiemu mógł ten szyfr posłużyć.
Literaturhinweise
Źródła archiwalne
Zbiory Specjalne Uniwersytetu w Amsterdamie, sygn. OTM: hs. Ar 53
Opracowania
Kahn D., Łamacze kodów. Historia kryptologii, tł. B. Kołodziejczyk, Warszawa 2004
Kowalik J., Szwedzka korespondencja Stanisława Lubienieckiego, OiRwP, 47, 2003, s. 177–190
Mendes da Costa M. B., Berg J., Bibliotheek der universiteit van Amsterdam. Catalogus der handschriften. VII, De handschriften, krachtens bruikleencontract in de universiteitsbibliotheek berustende, Amsterdam 1923
Tazbir J., Księgozbiór Stanisława Lubienieckiego, „Rocznik Biblioteki Narodowej”, 4, 1968, s. 197–223
Tazbir J., Stando lubentius moriar. Biografia Stanisława Lubienieckiego, Warszawa 2004
Tazbir J., Stanisław Lubieniecki. Przywódca ariańskiej emigracji, Warszawa 1961
Tazbir J., Wiersze Stanisława Lubienieckiego, „Przegląd Humanistyczny”, 9, 1965, 2, s. 113–122
Downloads
Veröffentlicht
Zitationsvorschlag
Ausgabe
Rubrik
Stats
Number of views and downloads: 355
Number of citations: 0
