Linguistica Copernicana
Pojęcie sposobu jako wielkość relacyjna. Struktura tematyczno-rematyczna wypowiedzeń o schemacie ‘…w taki sposób, że…’
DOI: http://dx.doi.org/10.12775/LinCop.2012.025
Abstrakt
The article discusses Polish sentences which are based on the same pattern: ‘…w taki sposób, że…’. The semantic analysis of phrases with the sequence sposób ‘manner’ has shown that the basic context for the concept of a way, or manner, of doing something accounts for the relational character of this idea. The relation in question occurs between the action, which is mentioned in a sentence, and its description. This meaning can be found/indicated thanks to the thematic-rhematic structure of sentences which distinguishes two functions of ‘…w taki sposób, że…’: expressing the process of doing something, and expressing the manner of doing the thing in question.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
APRESJAN J., 2000, Semantyka leksykalna. Synonimiczne środki języka, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
BOGUSŁAWSKI A., 1973, O rozczłonkowaniu treściowym wypowiedzenia, w: M. R. Mayenowa (red.), Semiotyka i struktura tekstu, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, s. 63–70.
BOGUSŁAWSKI A., 1977, Problems of the Thematic-Rhematic Structure of Sentences, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
BOGUSŁAWSKI A., 2003, Aspekt i negacja, Warszawa: TAKT.
BOGUSŁAWSKI A., 1988, Preliminaria gramatyki operacyjnej, Polonica XIII, s. 163– 223.
BOGUSŁAWSKI A., 2005, O operacjach przysłówkowych, w: M. Grochowski (red.), Przysłówki i przyimki. Studia ze składni i semantyki języka polskiego, Toruń: Wy-dawnictwo Naukowe UMK, s. 15–44.
BOGUSŁAWSKI A., 2005a, Do teorii czasownika „powiedzieć”, Polonica XXIV–XXV, s. 139–157.
CHOJAK J., 2009, Zrozumieć „jak”. Studium składniowo-semantyczne, Warszawa: BEL Studio.
DANIELEWICZOWA M., 2001, Miejsce przyłożenia głównego akcentu zdaniowego a znaczenie czasowników epistemicznych, Prace Filologiczne XLVI, s. 133–145.
DANIELEWICZOWA M., 2002, Wiedza i niewiedza. Studium polskich czasowników epistemicznych, Warszawa: Katedra Lingwistyki Formalnej UW.
DIRVEN R., VERSPOOR M., 1998, Cognitive Exploration of Language and Linguistics, Amsterdam: Benjamins.
GROCHOWSKI M., 1980, Pojęcie celu. Studia semantyczne, Warszawa: Zakład Naro-dowy im. Ossolińskich.
GRZEGORCZYKOWA R., 1975, Funkcje semantyczne i składniowe polskich przysłów-ków, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
JODŁOWSKI S., 1977, Podstawy polskiej składni, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
KLEMENSIEWICZ Z., 1963, Zarys składni polskiej, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
KOŚCIERZYŃSKA J., 2012, Przysłówki mówiące o sposobie robienia czegoś na tle określeń jakościowych czynności, LingVaria VII, nr 1 (13), s. 71–81.
LEIBNIZ G. W., 1975, Tabulae definitionum, w: E. Janus (red.), Słownik i semantyka. Definicje semantyczne, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, s. 8–89.
SUDUJKO T., 2003, Próba opisu semantycznego wielosegmentowych jednostek leksy-kalnych z komponentem ‘tak’, Polonica XXI, s. 105–139.
SZOBER S., 1959, Gramatyka języka polskiego, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
WAJSZCZUK J., 1997, System znaczeń w obszarze spójników polskich, Warszawa: Katedra Lingwistyki Formalnej UW.
WIERZBICKA A., 1969, Dociekania semantyczne, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
ISSN 2080-1068 (print)
ISSN 2391-7768 (online)