Czy przyimek ogólnorelacyjny w stosunku do jest równoznaczny z jednostkami w odniesieniu do i w porównaniu z?
DOI:
https://doi.org/10.12775/LinCop.2010.024Słowa kluczowe
przyimki ogólnorelacyjne, przyimki wtórne, znaczenie przyimkaAbstrakt
In the article I discuss the meaning of the general-reference preposition w stosunku do ‘in relation to’. After analyzing the usage of this preposition, I have established the contexts of uses of w stosunku do considered as a lexical unit. I compare w stosunku do with the prepositions w odniesieniu do ‘with reference to’ and w porównaniu z ‘in comparison with’, recognized as synonyms of w stosunku do, in order to extract the semantic features of w stosunku do. As a result of the conducted analysis I claim that the discussed unit is unambiguous, and I formulate an appropriate definition of its meaning.Bibliografia
APRESJAN J., 1971, Koncepcje i metody współczesnej lingwistyki strukturalnej. (Zarys problematyki), Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
BEDNAREK A., GROCHOWSKI M., 1993, Zadania z semantyki językoznawczej, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
BERA M., 1995, O funkcjach przyimka wobec w strukturze zdania, Poradnik Językowy 5–6, s. 7–11.
BERA M., 1997, Wobec – przyimek wielo- czy jednoznaczny?, AUNC. Filologia Pol-ska XLVIII, s. 35–41.
BERA M., 1998, Propozycja eksplikacji semantycznej przyimka względem, AUNC. Filologia Polska L, s. 5–11.
BOGUSŁAWSKI A., 1976, O zasadach rejestracji jednostek języka, Poradnik Językowy 8, s. 356–364.
BOGUSŁAWSKI A., WAWRZYŃCZYK J., 1993, Polszczyzna, jaką znamy. Nowa sonda słownikowa, Warszawa: Uniwersytet Warszawki, Katedra Lingwistyki Formalnej.
BUTTLER D., 1976, Innowacje składniowe współczesnej polszczyzny. (Walencja wyrazów), Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
BUTTLER D., 1988, Właściwości syntaktyczne polszczyzny drugiej połowy wieku XIX (schematy zdań i konstrukcji przyimkowych), Prace Filologiczne XXXIV, s. 69–81.
DRÓŻDŻ-ŁUSZCZYK K., 2007, Zero tolerancji dla pewnych użyć tolerancji. O zachodzących współcześnie przemianach w znaczeniach wyrazów tolerować, tolerancja, tolerancyjny, Polonica XXVIII, s. 49–58.
DRÓŻDŻ-ŁUSZCZYK K., 2008, Świat ukryty w znaczeniu i znaczenie nieujawnione w słowniku. O przymiotniku obojętny, Prace Filologiczne LIV, s. 79–88.
GROCHOWSKI M., 1976, Przyimek jako wykładnik relacji semantycznych między wyrażeniami predykatywnymi, Polonica II, s. 73–91.
GROCHOWSKI M., 1982, Zarys leksykologii i leksykografii. Zagadnienia synchroniczne, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
GROCHOWSKI M., 1984, Składnia wyrażeń polipredykatywnych, w: Z. Topolińska (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, s. 213–299.
GROCHOWSKI M., 1985, Jednostki leksykalne w funkcji tematyzatorów zdań, AUNC. Filologia Polska XXVII, s. 27–38.
GROCHOWSKI M., 1995, O możliwościach słownikowej charakterystyki semantycznej przyimkowych jednostek języka, w: M. Grochowski (red.), Wyrażenia funkcyjne w systemie i tekście, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, s. 84–97.
GRODZIŃSKI E., 1985, Językoznawcy i logicy o synonimach i synonimii. Studium z pogranicza dwóch nauk, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
ISJP – Bańko M. (red.), 2000, Inny słownik języka polskiego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
JĘDRZEJKO E., 1993, Semantyczne właściwości przymiotników a ich paradygmat składniowy (na przykładzie wybranej grupy przymiotników oceniających), w: Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach nr 1322, Katowice, s. 86–99.
KAROLAK S., 1984, Składnia wyrażeń predykatywnych, w: Z. Topolińska (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia, Warszawa: PWN, s. 11–211.
KAROLAK S., 1999, Przyimek, w: K. Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, s. 472–475.
KOSEK I., 1995, Problem interpretacji gramatycznej niektórych trzysegmentowych ciągów słów tekstowych, Zeszyty naukowe WSP w Olsztynie I. Prace Filologiczne 1, s. 255–267.
LEIBNIZ G. W., 1955, Nowe rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, t. 1, Warszawa: PWN.
ŁAPA R., 2006, Przyimki wtórne w tekstach prawnych, Język Polski LXXXVI, s. 358– 366.
MILEWSKA B., 2003a, Przyimki wtórne we współczesnej polszczyźnie, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
MILEWSKA B., 2003b, Słownik polskich przyimków wtórnych, Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
NOWAK T., 2006, Semantyczno-składniowy opis fraz przyimkowo-nominalnych zawierających wyrażenia w głębi i w obrębie, Poradnik Językowy 5, s. 23–37.
NOWAK T., 2008, Przyimki lokatywno-inkluzyjne we współczesnym języku polskim: w głębi, w obrębie, w środku, we wnętrzu, Katowice: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Śląskiego.
PRZYBYLSKA R., 2002, Polisemia przyimków polskich w świetle semantyki kognitywnej, Kraków: Universitas.
PUZYNINA J., 2000, Uczucia a postawy we współczesnym języku polskim, w: I. Nowakowska-Kempna, A. Dąbrowska i J. Anusiewicz (red.), Język a Kultura XIV, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, s. 9–24.
SJPD – Doroszewski W. (red.), 1958–1969, Słownik języka polskiego, Warszawa: Wiedza Powszechna, PWN.
SJPSz – Szymczak M. (red.), 1978–1981, Słownik języka polskiego, Warszawa: PWN.
SWJP – Dunaj B. (red.), 2001, Słownik współczesnego języka polskiego, Warszawa: Reader’s Digest Przegląd.
SZUPRYCZYŃSKA M., 1978, Cechy składniowe formy mianownikowej przymiotnika w polskich zdaniach łącznikowych, w: Studia gramatyczne II, Wrocław, s. 63– 103.
USJP – Dubisz S. (red.), 2003, Uniwersalny słownik języka polskiego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
WSFJP – Müldner-Nieckowski P., 2003, Wielki słownik frazeologiczny języka polskiego, Warszawa: Świat Książki.
ŻEBEREK T., 1994, Funkcjonowanie przyimków i wyrażeń przyimkowych w tekście rosyjskim i polskim, Kraków: Wydawnictwo Naukowe WSP.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 995
Liczba cytowań: 0
