Zjednoczenie z Bogiem w życiu moralnym przez Eucharystię

Abstrakt

Życie religijne i moralne chrześcijanina koncentruje się przede wszystkim na Bogu. W świetle Objawienia chrześcijańskiego Jezus Chrystus jest kulminacyjnym punktem zwrócenia się Boga do człowieka, a tym samym człowieka do Boga. Chrześcijanin przyjmujący z wiarą Objawienie wie, że do Boga idzie się tylko przez Chrystusa. Życie moralne jawi się zatem jako naśladowanie życia Chrystusa i udziału w jego życiu. Bycie uczniem Chrystusa i podążanie za Nim jest spełnieniem tego, co wyraża głębokie zjednoczenie z Chrystusem. Bóg objawia się człowiekowi przez swoje Słowo. Słowo Boże nadaje sens życiu ludzkiemu, wskazuje drogę i umożliwia życie w zjednoczeniu z Nim, ma nie tylko moc formacyjną, ale i uświęcającą. W swoim Słowie Bóg w pierwszej kolejności wzywa człowieka do zjednoczenia z samym sobą, obdarza go różnymi darami i powołuje do wykonania określonych zadań.

Analizując temat zjednoczenia, nie sposób nie zatrzymać się na Eucharystii jako podstawie życia z Bogiem. Sam Jezus podkreślił niezwykłą rolę Chleba eucharystycznego: „Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a ja w Nim” (J 6,56). Chrystus Eucharystyczny przemienia człowieka, upodabniając go do siebie. Chrystus może przemienić człowieka w siebie na tyle, na ile mu człowiek pozwala. Dlatego zadaniem człowieka powinna być nieustanna troska, a niekiedy nawet walka, aby sprawy doczesne, nieuporządkowane życie moralne, nie stanowiły przeszkody na drodze do zjednoczenia z Bogiem.

Celem tego artykułu jest próba ukazania zjednoczenia z Bogiem jako łaski i zarazem ludzkiego wysiłku poprzez Eucharystię.