Il diaconato nella riflessione teologica dei riformatori Martin Lutero, Huldrych Zwingli e Giovanni Calvino
DOI:
https://doi.org/10.12775/TiCz.2020.007Słowa kluczowe
Church, Diaconia, Deacon, Diaconate, Ecclesial Ministry, Ministry of the Word, Works of Charity, Pastoral Work, Presbyterate, Protestant Reform, Reformers, PovertyAbstrakt
Diakonat w teologicznej refleksji reformatorów Marcina Lutra, Huldrycha Zwingli i Giovanniego Calvino
Protestanccy reformatorzy z XVI wieku Luter, Zwingli i Kalwin nie przywiązują większej wagi do tożsamości i posługi diakona w ich refleksji teologicznej. Zdaniem Lutra diakoni są powołani do poświęcenia swoich sił i czasu na służbę, która przede wszystkim polega na tym, aby Słowo Boże żyło w świecie nie tylko za pośrednictwem przepowiadania, ale także poprzez czyny. Diakonat zdecydowanie różni się od posługi Słowa i ma znaczenie drugorzędne w porównaniu z nią. Zwingli utrzymuje, że diakoni, podobnie jak słudzy opisani w Dziejach Apostolskich, są w jakiejś mierze sługami Słowa. Dlatego oprócz opieki nad chorymi, zaspakajania potrzeb ubogich są zobowiązani do pełnienia posługi Słowa. Diakoni podejmują się charytatywnego zadania wobec całego społeczeństwa. Kalwin określa i rozwija koncepcję diakonatu, szczególnie w kontekście teorii czterech posług. On jest tym, który chce pójść dalej w instytucjonalnym przywróceniu posługi kościelnej diakona. Zdaniem Kalwina diakonat powinien odznaczać się czteroma cechami: być posługą specyficzną, konsekrowaną o charakterze permanentnym, charytatywno-społeczną oraz kultową.
Bibliografia
Ariès Ph, G. Duby G., Histoire de la vie privée, Paris 1985–1987.
Bernoulli W., Von der reformierten Diakonie der Reformationszeit, in: Das diakonische Amt der Kirche, a cura di H. Krimm, Stuttgart 19652, pp. 197–202.
Calvino G., Ioannis Calvini Opera quae supersunt omnia, a cura di G. Baum, E. Cunitz, E. Reuss, Corpus Reformatorum XXIX–LXXXVII, Brunsvigae 1863–1900.
Calvino G., Institution de la Religion chrestienne, libri I–IV, a cura di J. D. Benoît, Paris 1957–1963.
Campi E., Via antiqua, umanesimo e Riforma. Zwingli e la Vergine Maria, Torino 1986.
Denzler A., Geschichte des Armenwesens im Kanton Zürich im 16. und 17. Jahrhundert, Zürich 1929.
Düfel H., Luthers Stellung zur Marienverehrung, Göttingen 1968.
Grane L, Schnidler A, Wriedt M., Auctoritas Patrum, I–II. Zur Rezeption der Kirchenväter im 15. und 16. Jahrhundert, Mainz 1993.
Hamm B., Zwinglis Reformation der Freiheit, Neukirchen 1988.
Hammann G., Storia del diaconato. Dal cristianesimo delle origini ai riformatori protestanti del XVI secolo, Magnano 2004.
Köhler W., Armenpflege und Wohltätigkeit in Zürich zur Zeit Ulrich Zwinglis, Zürich 1919.
Lienhard M., L’action et la doctrine de Huldrych Zwingli, in: Histoire du christianisme, a cura di G. Livet, F. Rapp, vol. VII, Strasbourg 1982, pp. 771–787.
Locher G.W., Die Zwinglische Reformation im Rahmen der europäischen Kirchengeschichte, Göttingen–Zürich 1979.
Luther M., Werke. Kritische Gesamtausgabe, Weimar 1883.
Luther M., Oeuvres, Genève 1957.
McKee E.A., John Calvin. On the Diaconate and the Liturgical Almsgiving, Genève 1984.
Meroni P., Il diacono. Segno di rinnovamento della Chiesa. Presenza nella famiglia e nella vita della società, Roma 2010.
Miegge G., Lutero. L’uomo e il pensiero fino alla Dieta di Worms, Torino 2001.
Pasquier B., John Knox et la Réformation écossaise, Neuchâtel 1993.
Saxer E., Huldrych Zwingli, Ausgenwählte Schriften in neuhochdeutscher Wiedergabe mit einer historisch-biographischen Einführung, Neukirchen 1988.
Selejdak R., Diakonat stały w świetle dokumentów Soboru Watykańskiego II, posoborowego Urzędu Nauczycielskiego Kościoła i narodowych «Rationes institutionis diaconorum permanentium», Warszawa 2010.
Tappolet W., Das Marienlob der Reformatoren, Tübingen 1962.
Zwingli H., Huldreich Zwinglis sämtliche Werke. Corpus Reformatorum LXXXVIII ss., a cura di E. Egli, G. Finsler, Berlin 1905.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 485
Liczba cytowań: 0
