Human Dimension of the Christian Liturgy

Abstrakt

Ludzki wymiar liturgii chrześcijańskiej 

Ludzki wymiar liturgii można właściwie pojąć jedynie wówczas, gdy zrozumie się istotę liturgii chrześcijańskiej, jej naturę i sens teologiczny, oraz gdy uświadomi sobie kryteria pozwalające na odróżnienie „liturgii” od „nie-liturgii”.

W artykule podjęto próbę opisania ludzkiego wymiaru liturgii rozumianej przede wszystkim jako anamneza, czyli realna obecność zbawcza Misterium Chrystusa; realna obecność wynikająca z obiektywnego faktu, że liturgia jest wykonywaniem kapłańskiej funkcji Chrystusa przez Niego samego i przez całe Jego Mistyczne Ciało, czyli Kościół.

Liturgiczna anamneza to działanie Chrystusa jako Boga i zarazem Człowieka. Tak więc, ludzki wymiar liturgii, po pierwsze, wiąże się bezpośrednio z unią hipostatyczną dwóch natur w Chrystusie i wynika z ludzkiej natury Zbawiciela. Po wtóre, liturgia jest anamnezą Misterium Chrystusa dla uświęcenia i zbawienia ludzi. W tym fakcie należy upatrywać podstawowy sens historiozbawczy liturgii, będącej ostatnim, ziemskim etapem historii zbawienia. I wreszcie, liturgia chrześcijańska z racji psychosomatycznej natury człowieka dokonuje się na obecnym etapie dziejów zbawienia pod osłoną widzialnych, ziemskich rzeczywistości.